“เค้ารักตัวเอง รักตัวเองทุกภพทุกชาติ” เสียงบอกรักข้างใบหูพร้อมแรงกอดรัดของท่อนแขนแข็งแรงที่โอบกระชับกายบางจากทางด้านข้าง วางคางเกยไหล่มนอย่างออดอ้อน ขณะนั่งอยู่บนที่นั่งของเครื่องบิน
“อินหรือไงคะ” ใบหน้าสวยเอี้ยวมาหาเจ้าของเสียง แก้มเนียนสัมผัสกับจมูกโด่งคมสันอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ตัวเองไม่เชื่อเหรอว่าเรารักกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน”
“เชื่อค่ะ เค้าเชื่อว่าเราเกิดมาเพื่อเป็นคู่กัน”
“เจ้าผรัณชัยกับเจ้าชนัญชิดามีบุตรชายด้วยกัน ตัวเองว่าลูกคนแรกของเราจะเป็นผู้ชายไหม”
“เมื่อถึงเวลาก็รู้เองค่ะ แต่ไม่ใช่ภายในห้าหกปีนี้แน่นอน”
“ตลอด”
“ตัวเองเพิ่งจะยี่สิบ ไม่ต้องรีบคิดเรื่องลูกก็ได้ เขาอยากเห็นตัวเองเติบโตเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ เป็นความภาคภูมิใจของทุกคนในครอบครัว ทุกคนรอวันที่ตัวเองจะประสบความสำเร็จในชีวิตทุกๆ ด้านอยู่นะ เมื่อถึงเวลานั้นตัวเองก็จะเป็นคุณพ่อที่สมบูรณ์แบบด้วย”
“เค้าจะเป็นสามี
