เมื่อได้ยินดังนั้น ถุงแป้งก็หันมามองหน้าชายหนุ่มทันที
“ พี่เป็นห่วงเราจริงๆ ที่เราหายมา “
เขาพูดกับคนตรงหน้า แก้มก้มลงมาหอมที่หน้าผากมนของเธอหนึ่งครั้ง
“ ค่ะ “ ทั้งสองมองหน้ากัน เฮเดนก็เป็นฝ่ายก้มลงมาจูบกับเธอ
จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ
ทั้งสองยืนจูบกัน โดยตอนแรกก็เป็นเพียงจูบธรรมดา แต่พอทั้งคู่จูบกับไปสักพัก ลิ้นหนาก็ได้ลุกล้ำเข้าไปชกชิมน้ำหวานในโพรงปากคนเล็ก
เฮเดนและถุงแป้งจูบแลกน้ำลายกันไปมา โดยที่ไม่มีใครยอมใครสักพัก ถุงแป้งก็ละใบหน้าออก
เฮเดนอุ้มช้อนร่างบางในท่าเจ้าสาว เดินเข้าไปในห้องพักทันที
เขาวางเธอลงที่เตียงอย่างเบามือ แล้วเฮเดนก็ปลดกระดุมเสื้อของตนเองออกจนหมด และถอดวางลง
ถุงแป้งมองลอนกล้ามเนื้อนั้น แล้วพลอยกลืนน้ำลาย ทั้งที่เธอก็เห็นออกจะบ่อย
เฮเดนที่เห็นหน้าถุงแป้งเป็นแบบนั่น เขาก็อดที่จะยิ้มขึ้นมาทันที
“ ไม่ต้องมองครับ มันเป็นของแป้ง เพราะที่พี่ตามหาเรา พี่อยากอธิบาย และง้อเ
