เช้าวันต่อมา
ถุงแป้งที่นอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม เฮเดนที่ตื่นก่อนร่างบางก็ได้มองคนในอ้อมกอด
ของเขา และพลอยคิดในใจ ‘ เขารักเธอเข้าแล้วจริงๆแหละ ‘
เฮเดนมองอยู่สักพัก ถุงแป้งก็ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา
“ ตื่นแล้วเหรอครับ “
ถุงแป้งไม่ได้ตอบอะไร แต่มองหน้าเขาด้วยแววตาสื่อความหมาย เมื่อเขาตั้งใจมาอธิบายเรื่องทั้งหมดให้เธอฟังเธอก็ไม่ต้องคิดมากแล้ว
“ มองหน้าพี่แบบนี้ อยากกินพี่อีกเหรอครับ “
คนที่ถูกสายตาคนตัวเล็กมองแบบนั่นก็อดที่จะพูดหยอกล้อเธอไม่ได้
“ บ้า “
ถุงแป้งพูดแล้วใช้มือบางฟาดลงที่ต้นแขนของชายหนุ่มอย่างไม่จริงจัง
“ ตีพี่แบบนี้ ต้องโดนลงโทษนะ “ เฮเดนพูดด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
“ แค่ตีเบาๆเองค่ะ ถึงกับต้องทำโทษเลยเหรอ “
เธอถามเขาออกไป แค่เพียงปลายนิ้วมือฟาดลงไม่ได้แรงนัก จะทำให้เขาเจ็บหรือสะเทือนได้ไง
“ ตีพี่ไม่เจ็บครับ แต่พี่อยากลงโทษ ที่เราหนีมาทำให้พี่เป็นห่วง “
พูดจบเฮเดนก็
