คุณหนูน้ำทิพย์
556 คำ
นิยายเรื่องนี้ประกอบด้วยเรื่องสั้น 2 เรื่อง
ได้แก่
1.เจ็ดกรรมกร
2.รสสวาทไม่รู้อิ่ม
ปฐมบท
เจ็ดกรรมกร
“อ้าว! หยุดรถทำไมคะลุงเทพ?”
เด็กสาวเอ่ยถามคนขับรถวัยห้าสิบด้วยความงุนงงปนสงสัย เนื่องจากเขาหยุดรถกะทันหัน ทั้งที่ยังไม่ถึงโรงเรียนมัธยมซึ่งเป็นจุดหมายปลายทาง
“หนูรีบนะคะ” ด้วยวันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายของการเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก เหลือเพียงอีกแค่สองวิชาเท่านั้นที่จะต้องสอบให้ผ่านเพื่อจะได้จบการศึกษาระดับชั้นมัธยมปลาย เพื่อจะได้ก้าวข้ามความเป็นเด็กสาวสู่หญิงสาวมหา’ลัยอย่างที่เฝ้าฝัน
“น้ำมันก็ไม่ได้หมด” ลุงเทพคาดการณ์เพราะรู้จักรถเบ๊นซ์คันนี้ดี “สงสัยรถจะเสียน่ะครับคุณหนูน้ำ”
คุณหนูน้ำคือชื่อของเธอเวลาอยู่ที่บ้าน ไม่ว่าจะเป็นคนใช้ในบ้าน คนงานในแคมป์ก่อสร้าง หรือแม้แต่พนักงานของร้านวัสดุก่อสร้างอันดับหนึ่งของจังหวัดซึ่งเป็นกิจการของครอบครัวเธอ ทุกคนต่างก็เรียกลูกสาวคนเดียวของเจ้านายว่า ‘คุณหนู!’
คุณหนูน้ำ หรือ คุณน้ำทิพย์ เธอเป็นนักเรียนชั้นมัธยมวัยสิบแปดปี เจ้าของใบหน้าสวยหวานราวกับนางในวรรณคดี มีผมดำขลับยาวสลวยราวกับตุ๊กตาบาร์บี้ ผิวพรรณขาวนวลเนียนหมดจดสะอาดสะอ้าน เรือนกายงดงามสุดเซ็กซี่ตามแบบฉบับสาวเนื้อนมไข่ที่ไม่มีผู้ชายคนไหนปฏิเสธได้เลยว่าเธอไม่ใช่...นางฟ้า !
นางฟ้าที่ทำให้ผู้ชายทั้งโรงเรียนเพ้อหา นางฟ้าที่ทำให้ผู้หญิงทั้งโรงเรียนพากันอิจฉาในความสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ
“แย่จัง แล้วจะทำไงคะ?” น้ำทิพย์ยกนาฬิกาข้อมือเรือนหมื่นขึ้นดูด้วยความกังวล “แปดโมงกว่าแล้ว หนูมีสอบตอนเก้าโมงเช้านะคะลุง”
“เดี๋ยวผมโทรเรียกช่างครับ”
“เฮ่อ...” น้ำทิพย์หันมองบรรยากาศภายนอกรถซึ่งค่อนข้างเปลี่ยวด้วยความเซ็ง สองข้างทางที่เต็มไปด้วยทุ่งหญ้าสูงท่วมหัวและป่ารกชัฏนั่นมีอะไรซ่อนอยู่บ้างก็ไม่อาจรู้ได้ ลุงคนขับรถมักใช้เส้นทางนี้ในช่วงเวลาเร่งด่วน เพราะเป็นเส้นทางลัดสำหรับเลี่ยงถนนใหญ่ เป็นเส้นทางที่สามารถทะลุไปถึงด้านหลังของโรงเรียนได้ในเวลาเร็วกว่าปกติสองเท่า แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่วันนี้เสียแล้ว หากรถยังจอดนิ่งอยู่ตรงนี้
“ไม่เป็นไรค่ะลุง อีกไม่ไกลก็จะถึงโรงเรียนแล้ว น้ำเดินไปเองดีกว่าค่ะ เดี๋ยวไปไม่ทันสอบ”
“ขอโทษด้วยนะครับคุณหนูน้ำ งั้นคุณหนูน้ำใช้เส้นทางลัดก็ได้ครับ ตรงข้างหน้านั้นจะมีทางเล็ก ๆ ที่ตัดไปอีกซอยได้ ไปเดินซอยโน้นดีกว่าครับ ซอยนี้เปลี่ยวเกินไป เดี๋ยวจะเกิดอันตรายได้”
“ค่ะลุง ตอนเย็นไม่ต้องมารับนะคะ หนูอาจจะไปฉลองสอบเสร็จกับเพื่อน”
“ครับคุณหนู”
“ไปล่ะ” เธอหิ้วกระเป๋านักเรียนก้าวลงจากรถอย่างกระฉับกระเฉง แล้วเดินไปตามเส้นทางที่คนขับรถแนะนำกับเธอไว้ ทว่า เธอเดินไปได้แค่ครึ่งทางเท่านั้น อยู่ ๆ ก็มีใครบางคนเข้าประชิดทางด้านหลังแล้วตวัดมือปิดปากเธอไว้ กลิ่นยาฉุนจมูกทำให้เธอมึนงงในทันที
- ผู้เขียน
