หญิงสาวออกจากห้องน้ำ เดินไปหยิบชุดคลุมสีขาวมาสวมใส่ จากนั้นก็เดินไปที่ประตู เธอลองมองที่ช่องตาแมวบนบานประตูก่อนเพื่อความแน่ใจ
“เฮ๊ย...ตำรวจนี่นา” เธอจำหน้าตำรวจสามนายนั้นได้เป็นอย่างดี ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าเธอจะได้เจอพวกเขาอีกครั้ง ในที่ ๆ ไม่สมควรแบบนี้ แล้วเธอจะทำอย่างไรดีล่ะ...
“ซวยแล้ว ซวย ๆ ๆ” แพรทองเดินกลับมาที่เตียง เขย่าตัวคาร์ลเบา ๆ แล้วเรียกใกล้ๆ หู เพื่อป้องกันไม่ให้เสียงเล็ดรอดออกไปด้านนอกได้
“คาร์ล...” เธอเรียกเขาสองสามครั้ง เขาถึงลืมตา
“มีอะไร”
“มีตำรวจมาหาคุณแน่ะ”
เขาตกใจตาเหลือก “พวกมันรู้ที่อยู่ได้ไงวะ”
ก๊อก ๆ ๆ
“ทำไมตำรวจมาหาคุณป่านนี้คะ”
“ผมคิดว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่ และผมไม่อยากคุยกับตำรวจตอนนี้ ผมจะหนีออกไปทางหน้าต่าง”
“แล้วฉันล่ะ”
“รอให้ผมออกไปสักประมาณสองสามนาที คุณก็เปิดประตูแล้วบอกพวกมันไปว่าผมหนีไปแล้ว” เขาพูดพลางใส่เสื้อผ้าเร็วที่สุดในชีวิตก็ว่าได้ “แค่น
