ช่วงเวลาที่มีเพียงเราสอง (30%)

1899 คำ

เกือบพลบค่ำมาร์เวลถึงได้ปลุกเมียตัวน้อย เพื่อจะพาเธอไปเล่นน้ำ ตอนแรกมณีญาออกอาการอิดออดปนงอแง ทว่าพอได้เห็นน้ำทะเลใสแจ๋วเท่านั้นแหละ แม่ตัวดีก็ออกอาการดี๊ด๊ายกใหญ่ ความง่วงและเพลียหายเป็นปลิดทิ้ง เธอลากเขาลงทะเลด้วยสีหน้าสดใสจนมาร์เวลอดอมยิ้มไม่ได้ สองสามีภรรยาหยอกล้อกันในน้ำ จนเสียงหัวเราะลั่นไปทั้งหาด ก่อนที่มาร์เวลจะเริ่มเข้ามาคลอเคลีย ทำเอามณีญาร้อนวูบวาบไปทั้งร่าง “ฮื้อ…คุณมาเฟีย จะทำอะไรอีกเนี่ย” สาวน้อยครางประท้วงอู้อี้กลั้วลำคอระหง เธอทำหน้าตื่นๆ แกมหวาดหวั่น เพราะไม่คิดว่าเขาจะอึดได้มากขนาดนี้ “มณีจ๋า คุณมาเฟียอยาก ‘รัก’ เมียอีกแล้ว” คนไม่เคยพอเอ่ยอย่างอ้อนๆ ส่วนมือซุกซนก็ขยำหน้าอกนุ่มหยุ่นอย่างไม่เกรงใจ จากนั้นก็ก้มลงมาซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นอย่างมิอาจห้ามใจได้ “ไม่เอาค่ะ” มณีญาส่ายหน้าหวือ พร้อมละล่ำละลักปฏิเสธเสียงสะท้าน ก่อนจะขืนกายออกจากพันธนาการแกร่ง เมื่อมือกระด้างเริ่ม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม