ไอศิกาไม่กล้าเผชิญหน้ากับอาศานิตาและเจตนิพัทธ์ตั้งแต่วันที่เกิดเรื่อง หญิงสาวไม่ลงมารับประทานอาหารเช้ากับครอบครัวโดยให้เหตุผลว่าอยากจะนอนตื่นสายและพักผ่อนให้เต็มที่ก่อนจะกลับไปเรียน พอถึงเวลาอาหารค่ำเธอก็บอกว่าออกไปรับประทานอาหารเย็นกับเพื่อน คุณย่าและบิดาของหญิงสาวก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะอีกไม่กี่วันไอศิกาก็จะต้องกลับไปเรียนที่ประเทศอังกฤษแล้ว
เพราะไอศิกาพยายามหลบเลี่ยงไม่เจอหน้าเจตนิพัทธ์อยู่หลายวันทำให้เขารู้สึกทนไม่ได้จนต้องโทรศัพท์หาหญิงสาวในคืนวันหนึ่ง
“อาพัทธ์โทรหาหนูมีอะไรหรือเปล่า”
“ทำไมเดี๋ยวนี้ไอซ์หลบหน้าอาตลอด ไม่ลงมากินข้าวด้วยกันเหมือนอย่างเคย”
“อาพัทธ์คิดว่าสิ่งที่เราทำอยู่มันถูกต้องแล้วเหรอคะ หนูไม่กล้าไปเจอหน้าอานิตหรอกค่ะ หนูรู้สึกผิดกับอานิตมากๆ”
“อาก็บอกไปแล้วไงว่าอย่ารู้สึกผิดกับเรื่องนี้ เดี๋ยวทุกอย่างมันก็จะดีขึ้นเอง”
“อาพัทธ์ก็พูดได้สิคะ อาเป็นผู้ชายนี่ การมีบ้านเ
