6 เดือน ต่อมา
"อื้ออ..." ความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับร่างกายแบบกระทันหัน ทำให้ฉันสะดุ้งอย่างแรง ร่างเล็กมีที่มีความเปลี่ยนแปลงบนร่างกายจนเห็นได้ชัดเซไปทางด้านหน้า แต่สุดท้ายก็ถูกประคองกอดจากอ้อมแขนแกร่งของคนทางด้านหลัง
"คุณ ฉันเกือบล้มนะ" ฉันหันกลับไปมองที่ทางด้านหลัง มือที่ถือตะหลิวในตอนแรกปล่อยทันที ตามด้วยการวางมือสัมผัสที่หน้าท้องของตัวเองแทน
"แค่หยอกเอง ฉันไม่ปล่อยให้เธอล้มหรอกน่า" จบคำนั้น ปลายจมูกโด่งก็ทาบลงที่พวงแก้มขาวนวล ตามด้วยการเคลื่อนจมูกและปากมาคลอเคลียที่ซอกคอหอม กลิ่นกายหอมกรุ่นของคนท้องที่ตอนนี้มีน้ำมีนวลขึ้นมาก ทำให้พลังกายพลังใจของคนที่เป็นสามีเพิ่มมากขึ้นทุกที
"ปล่อยก่อนค่ะ ฉันกำลังเตรียมอาหารเช้าให้คุณนะคะ วันนี้ทำข้าวต้มกุ้ง ตอนนี้กำลังเคี่ยวน้ำซุปกระดูกหมูค่ะ"
"หอมมาก หอมขึ้นไปถึงบนห้องเลย เพราะแบบนั้นไงฉันถึงต้องรีบลุกจากเตียงแล้ววิ่งลงบันไดมาหาเธอเลย"
"คุณก็
