"คุณมันคนไม่มีหัวใจ อื้อออออ!" เสียงของฉันขาดหาย เมื่อริมฝีปากถูกปิด เป็นการช่วงชิงลมหายใจอย่างอุกอาจ ริมฝีปากหยักได้รูปประกบทาบทับ มือหนาเลื่อนมาล็อกประคองท้ายทอยของฉันไม่ให้หลีกหนี พยายามที่จะใช้มือทุบต้นแขนแกร่ง หวังที่จะให้ตัวเองหลุดพ้นและกลับมาเป็นอิสระอีกครั้ง แต่ยิ่งฉันทุบ เขายิ่งดูดกระชากกลีบปากของฉันหนักขึ้น แนบชิด ฟันคมเบียดบด เขาแนบริมฝีปากมาประกบจนฉันหายใจไม่ทัน สุดท้ายเขาก็ใช้จังหวะที่ฉันเผลอ สอดปลายลิ้นเข้ามาในโพลงปาก รสสัมผัสที่ไม่ลืม ยิ่งโดนกระตุ้นให้จดจำ
การตวัดโลมเลียของเรียวลิ้นสาก คล้ายกำลังกระชากวิญญาณของฉันให้กู่ไม่กลับ เขามีวิธีหยุดฉัน เขาแทรกความอ่อนโยนสผมผสานกับความดุดันจนฉันสับสน ริมฝีปากหยักได้รูปขบเม้มหยอกเย้า สุดท้ายเขาก็เปลี่ยนเป็นดูดแรงๆ เพื่อให้ฉันรู้สึกตัว
เขาก็ยังเป็นเขาที่ชอบล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น ไม่แยแสว่าอีกคนจะรู้สึกยังไง!
ปึก ปึก~
ฉันทุบท่
