หลายชั่วโมงต่อมา
ห้องพัก 23.40 น.
ตอนนี้ผมกับลลิลกลับมาถึงห้องพักกันแล้วเรียบร้อยหลังจากที่นั่งกินนั่งดื่มกับไอ้เซนไอ้ผา ส่วนไอ้ฟ่าก็หายเข้ากลีบเมฆไปตั้งแต่สี่ทุ่ม มาก็ช้าแต่เสือกกลับก่อนอีก ก่อนที่ผมจะได้คิดอะไร จู่ๆ เสียงลลิลก็ดังขึ้นมา
“ทัพ อาบน้ำด้วยกันมั้ย?” เธอพูดพร้อมกับสาวเท้าเดินมาหาผมที่นั่งอยู่ตรงโซฟา ไม่พอยังนุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวอีก เผยให้เห็นเนินอกอวบๆ ขาวๆ ของเธอ เห็นแล้วก็อยากจะฟัดจริงๆ ให้ตาย
แล้วไอ้ประโยคที่เธอพูดออกมาเมื่อกี้มันทำให้ผมถึงกับอึ้งไป คือปกติเวลาที่ผมชวนเธออาบน้ำด้วยกันเธอก็มักจะปฏิเสธผมตลอดเลยไง แล้ววันนี้มาไม้ไหนวะ จะว่าเมาก็ไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะเธอคอแข็งยิ่งกว่าพวกผมบางคนอีก
“นี่พูดจริงป่ะ?” ผมตัดสินใจถามคนตรงหน้าเพื่อความแน่ใจ ก่อนที่เธอจะส่งสายตาหวานเยิ้มนั้นกลับมาให้แล้วกระซิบที่ข้างหูผมเสียงแผ่ว
“จริง ถ้าจะอาบก็ตามเข้ามานะ” พูดจบเธอก็เดินผ่า
