31 | คนขี้แกล้ง (NC)

1981 คำ

31 คนขี้แกล้ง "ตะ ต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอคะ" "บอกฉันมาสิว่าเธอรู้สึกดี" เดมี่หลับตาปี๋ มือของเธอป่ายปัดไปทั่วรถ แรงสั่นที่เล่นงานด้านในกำลังทำให้ร่างกายของเธออ่อนระทวย มันอยู่ในจุดที่ยากจะก้าวเดิน หรือเกินทนได้ เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นตามขมับ นิ้วเรียวสวยจิกลงเบาะหนังอาคันทาราของรถหรูหลายสิบล้าน จนมาเฟียหนุ่มยิ้มที่มุมปากออกมา ขณะที่ใช้นิ้วปัดเล่นมือถือเพิ่มระดับให้กับเธอ 'ครืดดดดดด' "อะ อ๊ายยยยย! คุณเฉินบ้าๆๆ บ้า!" เดมี่เอนพิงเบาะหุบขาเข้าหากัน แอ่นอกกับความเสียวสะท้านจนมือใหญ่ของคนข้างๆเอื้อมมาบีบอย่างมันเขี้ยว ส่วนมือขวายังเล่นมือถืออยู่ เลื่อนระดับแรงสั่นสะเทือนขึ้นลง แกล้งให้ใครบางคนทรมานเล่นๆ จนเธอกระตุกครั้งแรกไหล่ห่อตัวงอขาหนีบเกร็ง เฉินถึงกดหยุด ก่อนจะโน้มมาหาและหอมหัวคนตัวเล็กอย่างเอ็นดู "ตั้งใจเรียน... อย่าดื้อ อย่าสน อย่ามองใคร" เดมี่ค่อยๆหันไปมองคนขี้แกล้งขณะที่ใบหน้า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม