“ไม่เป็นไรแล้วนะ ชู่เงียบซะ” เขมราฐปลอมหญิงสาว ตั้งแต่ได้รู้จักคับคุณหนูก็พึ่งจะมีวันนี้ที่เธอยอมเล่าเรื่องของตัวเองให้เขาฟัง เขมราฐหยิบยาออกมาหนึ่งเม็ดเขายื่นให้เด็กสาว เขาอยากรู้ถ้าคุณหนูทานยานี้เข้าไปแล้วเธอจะมีอาการยังไง
“ไม่ต้องกลัวผมจะอยู่กับคุณ” คุณหนูตัวสั่นด้วยอาการป่วยมองใบหน้าคมอีกครั้ง เขมราฐพยักหน้ายืนยันคำพูดคุณหนูจึงหยิบยาในมือเข้าปาก
“อย่าเกลียดเรานะ อย่าเกลียดเรา”
คำพูดสุดท้ายก่อนยาสีใสจะไหลลงสู่ลำคอ เขมราฐจับคุณให้นอนราบห่มผ้าให้ฝ่ามือหนากุมมือเด็กสาวเอาไว้แน่นจนคุณหนูหลับตาลง เขมราฐมองใบหน้าสวยนั้นคุณหนูเป็นเด็กสาวที่สวยมากคนหนึ่งแต่น่าเสียดายที่เอาแต่ซุกซ่อนตัวอยู่ในคฤหาสน์เขาอยากให้คุณหนูออกไปสัมผัสโลกภายนอกบ้าง หวังให้ใบหน้าสวยฉีกยิ้มกว้างๆอย่างมีความสุขที่มีชีวิตอยู่ในโลกใบนี้
พลันตากลมก็เบิกกว้างขึ้น คุณหนูลุกขึ้นนั่งถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก ใบหน้าสวยบิ
