น้ำใส.....
ฉันนั่งรอเขากลับบ้านนี่เกือบห้าทุ่มแล้วเขายังไม่กลับมาเลยเขาโกรธฉันใช่ไหมที่ฉันปล่อยให้ตัวเองท้องทั้งที่รู้ว่าเขาไม่ต้องการลูกถ้าจะผิดคงผิดที่ฉันเองฉันลองโทรไปหาเขาอีกครั้งแต่ครั้งนี้เขาปิดเครื่องไปแล้ว
"คุณน้ำขึ้นไปนอนเถอะนะคะวันนี้คุณโยบอกจะนอนที่บริษัทค่ะบอกงานยุ่งเลยให้ป้ามาบอกคุณน้ำว่าไม่ต้องรอ"
"แล้วเค้าทำไมไม่โทรบอกน้ำเองคะ"
"เอ่ออ อันนี้ป้าก็ไม่ทราบค่ะ"
"งั้นน้ำขอขึ้นไปนอนก่อนนะคะป้าแจ่ม"ฉันนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวในห้อง ห้องที่เคยมีเขาอยู่ด้วยทุกคืน ฉันร้องไห้จนเผลอหลับไป
ตอนเช้าฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะไปหาเขาที่บริษัท ฉันขอให้ลุงคนขับรถพามาส่งฉันยืนรออยู่หน้าลิฟท์พอลิฟท์เปิดก็เจอกับเขาที่กำลังจะเดินออกมาพอดี
"โย"
"มาทำไม"
"ก็โยไม่กลับบ้านป้าแจ่มบอกงานโยยุ่งน้ำเป็นห่วงน่ะเลยทำของโปรดมาให้"
"ไม่เป็นไรโยกินแล้วขอตัวนะจะต้องออกไปข้างนอกน่ะ"
"โยน้ำขอโทษโยโกรธท
