น้ำใส....
ฉันรีบแต่งตัวแล้วรีบออกมาจากห้องเพราะหมอพีทรอนานแล้วเกรงใจเค้ามากจริงๆ
"ขอโทษนะครับที่มาเช้าไปหน่อย"
"น้ำสิต้องขอโทษคุณหมอที่ให้รอนานขอโทษนะคะ พอดี เอ่อ น้ำปวดเท้าเลยลุกนั่งลำบากเดินช้าทำอะไรก็ช้า"
"ไม่เป็นไรผมรอได้ เดี๋ยวผมขอขึ้นไปตรวจอาการคุณน้ำข้างบนนะ"
"อ่ะ เออะ เอ่อ ค่ะๆ "
ฉันกลัวคนในห้องจะลำคาญน่ะ ไม่ใช่อะไร ถ้าเกิดเสียงคุยกันดังเข้าไปในห้องตอนเขาหลับเขาจะออกมาตะหวาดมั้ยฉันเลยเขยิบออกมานั่งตรงระเบียงให้มันห่างห้องที่เขานอนอยู่
"ขอผมดูเท้าหน่อยว่ามันบวมขึ้นมั้ย"
ฉันยื่นเท้าข้างที่บวมออกไปให้เขาจับดู
"โอ๊ย!!! " ฉันร้องเพราะเขาพลิกเท้าฉันเพื่อดูอาการ"
"ปวดตรงนี้ใช่มั้ยครับ" เขากดลงไปตรงบริเวณข้อเท้าเบาๆ แต่มันก็ยังเจ็บอยู่
"ค่ะ ปวดมาก"
"เช้านี้ทานยารึยังครับ"
"ยังไม่ได้ทานค่ะ เพิ่งตื่น"
"งั้นเดี๋ยวจะทายาให้ก่อนนะครับ" หมอพีทเปิดกระเป๋ายาออกมาฉันก็มองในนั้นมันมียา
