“เธอจะไปดื่มกับเจ๊เดลรึเปล่า”
“ไปค่ะ...ฉันไม่อยากผิดคำพูด”
“ผมแวะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้มั้ย....” ท่อนแขนแกร่งยกขึ้นมามองนาฬิกาข้อมือแบรนด์ดังบอกเวลาสิบแปดนาฬิกา“เพิ่งหกโมงยังมีเวลา”
“ค่ะ...ตามนั้น”
เมื่อได้คำตอบจากคนตัวเล็ก เท้าหนาเหยียบคันเร่งขับรถไปยังเพนท์เฮาส์อย่างไม่รีรอ
ติ๊ง!
เสียงลิฟท์ดังขึ้นและเปิดออกกว้างภายในห้องโถงโอ่อ่า ร่างบางก้าวเดินตามชายหนุ่มออกมา และนั่งไขว่ห้างท่าสบายบนพื้นโซฟาหนังตัวใหญ่
“ดื่มไวน์หน่อยมั้ย ระหว่างรอผม จะได้ไม่เบื่อ”
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ”
วีด้านั่งจิบไวน์ พลางกดโทรศัพท์ดูตารางงานที่อิ๋วส่งมาให้ ใบหูเล็กฟังเสียงน้ำตกกระทบพื้นกระเบื้องดังเล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำที่มีธามไทอยู่ เวลาผ่านไปหลายนาทีกว่าร่างสูงจะปรากฏตัว วีด้าก็จิบไวน์หมดไปหลายแก้ว กระทั่งตอนนี้ใบหน้าสวยเปลี่ยนสีแดงระเรื่อด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ในร่างกายที่มีมาก
“คุณทำไมแต่งตัวนานจังคะ~
