“เธอยั่วฉันเองนะบัวแล้วพรุ่งนี้อย่าโวยวายว่าฉันรังแกเธอนะ”
“ถ้าต้องนอนกับใครสักคนบัวอยากให้คนนั้นคือคุณเธียร” บัวบงกชพูดออกมาจากความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกแต่ถูกฤทธิ์ของแอลกอฮอล์กระตุ้นให้เธอพูดทุกอย่างออกมาอย่างที่คิด
“ฉันดีใจที่ได้ยินเธอพูดนะบัว แม้ว่ามันจะเร็วกว่าที่ฉันคิดไว้ก็ตาม”
เธียรธวัชก้มลงจูบหญิงสาวอย่างเร่าร้อนจนบัวบงกชลืมสิ้นทุกอย่าง ร่างกายของเธอมันร้อนราวกับไฟ เสียงครางหวานดังอยู่ในลำคอเมื่อปลายลิ้นร้อนเข้ามากวาดต้อนความหวานในโพรงจูบครั้งนี้ดูดดื่มหนักหน่วงจนเธอรู้สึกหลงไปกับจูบที่ช่ำชองของชายหนุ่ม กว่าเธียรธวัชจะยอมถอนจูบออกหญิงสาวก็แทบจะขาดอากาศ
“หวานที่สุดบัวของฉัน”
เธียรธวัชกระซิบแผ่วเบาที่ข้างใบหูก่อนริมฝีปากของเขาจะจูบพรมไปตามซอกคอและขบเม้มเบาๆ จนหญิงสาวสั่นสะท้านไปทั้งตัว
“คุณเธียร...บัวจั๊กจี้”
“ตอบดีๆ บัวจั๊กจี้หรือเสียว”
“บัวไม่รู้”
“ไม่รู้ก็ไม่เป็นไรหรอ
