“แต่ยายสองกับน้าดาวก็หนีไปได้” เธอถอนใจหนักๆ กับเรื่องนี้
“ตอนนี้ให้ตำรวจจัดการทุกอย่างเถอะ เราไปหาพ่อของหนึ่งกันดีกว่า”
“ค่ะ พี่หาญ” ทั้งสองเดินทางมาหากวินที่บ้าน อีกฝ่ายมีสีหน้าดีขึ้น สดชื่นขึ้นมาก เมื่อเห็นว่าใครมา กวินก็ยิ้มกว้างทันที
“คุณพ่อเป็นยังไงบ้างคะ”
“พ่อขอโทษ” ประโยคแรกที่กวินพูดขึ้นทำให้หนึ่งธิดาชะงัก ก่อนที่เธอจะยิ้มบางๆ ให้บิดา
“หนูไม่เคยคิดโกรธอะไรคุณพ่อเลยนะคะ”
“จริงๆ แล้วพ่อมีเรื่องจะสารภาพ” กวินเงยหน้ามองหาญ เขามองพ่อตาด้วยสายตาเรียบเฉย
“เรื่องอะไรเหรอคะ” เธอหันไปมองสบตากับสามี เขานิ่ง ไม่ได้ตอบ แต่มันทำให้เธอสงสัยว่าเขากับบิดาน่าจะมีอะไรปิดบังเธออยู่
กวินเริ่มเปิดปากเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง หนึ่งธิดารู้สึกช็อกกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นแต่หนหลัง บิดาที่เธอเข้าใจว่าท่านคือผู้ให้กำเนิดกลับไม่ใช่ เธอเคยคิดสงสัยมาตลอดว่าทำไมท่านถึงไม่ค่อยรักเธอ มันเป็นแบบนี้นี่เอง
