ร้านเนื้อย่าง มาโพ ซึจพุลคาลบี ย่านกังนัม
เทวินท์นั่งยิ้มอารมณ์ดีทอดมองรอบๆ ร้านเนื้อย่างที่มีโต๊ะกว่าสองร้อยโต๊ะสบายใจในขณะที่คนตรงหน้าเขานั่งหน้างอ มองเขาตาขวาง...
“หิวมากเหรอ” เขาถามคนตรงหน้า แม้ว่าจะสั่งอาหารไปแล้วแบบเต็มพิกัด ทั้งหมูสามชั้นย่างแบบที่เธออยากกินและสั่งเนื้อเกาหลีตามที่พนักงานเสนอสำหรับเทวินท์รวมทั้งโซจูรสองุ่นและพีชพร้อมทั้งเครื่องเคียงอีกหลายเมนูที่จะได้รับ คนตรงหน้าเขายังไม่พอใจ
“ฉันหิวตั้งแต่หลายชั่วโมงที่แล้วแล้วค่ะ” ศลิษาบอกอุบอิบ อดไม่ได้ที่จะโมโหเขา ยิ่งเห็นท่าทางอารมณ์ดีไม่ทุกข์ไม่ร้อนแล้วความรู้สึกที่ยังไม่ตกตะกอนก็ขุ่นข้นขึ้นมาอีก
“ก็ตอนนี้ได้กินแล้ว แค่ช้าไปหน่อยเดียว ไม่เข้าใจว่าต้องโกรธตรงไหน” ช้านิดเดียวของเขาก็แค่ออกมากินข้าวตอนเกือบสี่ทุ่ม ดีที่พนักงานโรงแรมแนะนำร้านเนื้อย่างที่เปิดยี่สิบสี่ชั่วโมงที่อยู่ใกล้โรงแรมให้ ไม่อย่างนั้นต้องไปพึ่งร้านสะดวก
