แม้จะบอกตัวเองว่าเธอเข้าใจสามี เพราะเขาทำงานหนักเพื่อครอบครัว แต่ตอนนี้พรรณดาราก็ชักจะหมดน้ำอดน้ำทนขึ้นมาแล้ว เมื่อขณะนี้นาฬิกาที่โต๊ะตัวเล็กข้างหัวเตียงบอกเวลาสามทุ่ม และสามีของเธอก็ยังไม่โทรมาบอกว่าเขาติดอะไรอยู่ เมื่อไรจะกลับ เธอไม่ได้โกรธที่เขาไม่โทรรายงานตัว แต่โกรธที่เขาช่างไม่รู้เอาเสียเลยว่าการกลับบ้านผิดเวลานั้นทำให้เธอเป็นห่วงเขามากแค่ไหน นี่เพิ่งกลับมาอยู่ด้วยกันไม่ทันถึงสัปดาห์ด้วยซ้ำ เขาก็เริ่มทำตัวน่าสงสัยอีกแล้ว
คนห่วงสามีถอนหายใจเฮือกใหญ่ ในเมื่อเขาไม่ยอมโทรมา เธอก็จะเป็นฝ่ายโทรไปก็ได้ คอยดูเถอะถ้าคิดจะกลับบ้านเกินสี่ทุ่ม เธอจะปิดล็อกห้องไม่ให้เข้ามานอนด้วย ทว่าการพยายามโทรติดต่อสามีหลายต่อหลายครั้ง คนที่เธอโทรหาก็ไม่ยอมรับสาย หญิงสาวจึงเปลี่ยนไปโทรหาคนติดตามของเขาแทน แต่ก็ไม่มีใครรับสายเธอสักคน
“ไปไหนของเขานะ เดี๋ยวก็ตามไปหาถึงโรงแรมซะหรอก” พรรณดาราพูดอย่างหงุดหงิด หญิงส
