กวีเดินออกมาจากห้องนอน เขามองหาคุณแม่ของลูกๆ ก็พบว่าเธอออกไปนั่งเล่นอยู่ที่เก้าอี้ริมสระน้ำ
พรรณดาราถอนหายใจเบาๆ ทุกอย่างในห้องนี้ยังเหมือนเดิม และเธอคุ้นเคยกับที่นี่เป็นอย่างดี เพราะที่นี่เปรียบเสมือนบ้านอีกหลังของสามี เมื่อก่อนตอนที่ยังไม่ได้แต่งงานกัน เขาแทบจะกินนอนที่นี่เลยด้วยซ้ำ คุณปู่กัมพลและคุณย่ากิ่งแก้วเคยฟ้องเธอว่า หากเขาไม่ได้แต่งงานกับเธอ ท่านก็คงไม่ได้เจอหน้าลูกชายบ่อยๆหรอก เพราะหลังจากแต่งงานกัน เขาก็กลับไปกินข้าว ไปนอนที่บ้านทุกวัน ยกเว้นวันไหนยุ่งจริงๆ เขาจะค้างที่นี่ และบ่อยครั้งที่เธอพาลูกๆมานอนเป็นเพื่อนเขา
“เล่นน้ำกับพี่ไหม” กวีถามพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ข้างกัน พรรณดาราหันไปมองค้อนให้เขาอย่างรู้ทัน ดวงตาเป็นประกายวิบวับนั่นทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ แทบจะทุกที่ในห้องนี้แหละมั้งที่เขาสร้างความทรงจำวาบหวามร่วมกันกับเธอ
“ลูกหลับแล้วหรือคะ” หญิงสาวเปลี่ยนเรื่องคุ
