หน้าห้องผ่าตัด
“พี่หมอขาช่วยยายของพลอยใสด้วยนะคะ” เด็กหญิงพลอยใสบอกคุณหมออย่างขอร้องอ้อนวอนก่อนที่วายุจะพยักหน้ารับแล้วเดินเข้าห้องผ่าตัดไปโดยมีแก้มใสยืนลูบหลังพลอยใสอย่างปลอบโยน
“คุณยายจะไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ” พลอยใสถามพี่สาวคนสวยก่อนที่แก้มใสจะพยักหน้ารับพร้อมกับยิ้มให้กำลังใจก่อนที่สองสาวจะนั่งลงบนเก้าอี้เพื่อรอคอยคุณยายออกมาจากห้องผ่าตัด
“เด็กเอ๋ยเด็กน้อย”
แก้มใสลูบไปบนหัวของพลอยใสที่ตอนนี้นอนหลับอยู่บนตักของเธอหลังจากที่ทนความง่วงไม่ไหว แก้มใสก็เลยให้เด็กน้อยหนุนนอนบนตัก แต่เธอก็ชักจะรู้สึกง่วงขึ้นมาเสียแล้วสิ ช่วงนี้เธออ่อนเพลียบ่อย ๆ แค่นั่งเรียนก็ฟุบหลับ ทานมื้อเที่ยงเสร็จก็อยากนอน อารมณ์แบบติดหมอนมากกว่าจะอยากที่จะทำอะไร
แกรก แอด
วายุเปิดประตูห้องผ่าตัดออกมาก็พบกับสองสาวที่นอนหลับตาพริ้มมองแล้วช่างน่าเอ็นดูยิ่งนักก่อนที่เด็กหญิงพลอยใสจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแล้วทำท่าจะถามวายุถึง
