ทำไมหล่อนพูดออกไปไม่ได้แบบนี้นะ
ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวอึกอัก ก็โน้มหน้าต่ำลงมาหา จนกลิ่นลมหายใจสะอาดสะอ้านของคนเพิ่งแปรงฟันเสร็จโชยฟุ้งเข้ามาในจมูก
“ถ้าไม่พูด พี่จะไปนอนแล้วนะครับ”
ไม่ได้...!
หล่อนต้องรู้ความรู้สึกของตัวเองในค่ำคืนนี้ให้ได้
“วา... ขอจูบพี่สองหน่อยได้ไหมคะ”
“ทำไมครับ”
น้ำเสียงของเขายังคงราบเรียบ ไม่ได้มีความตื่นเต้นเจือปนอยู่เลย
ตรงกันข้ามกับหล่อนที่กำลังประหม่าขัดเขินจนร่างแทบจะสลายไปอยู่แล้ว
“ก็... แค่อยากรู้ว่าพี่สอง... จูบเก่งขึ้นหรือยังเท่านั้นเองค่ะ...”
ตายแล้ว นี่หล่อนหยิบยกเหตุผลบ้าบออะไรขึ้นมาอ้างเนี่ย
วาสินีมองสบตากับปรมินทร์ และเขาก็ยังคงยืนนิ่งไม่ได้พูดคำใดตอบออกมา
อย่าปฏิเสธวาเลยนะพี่สอง...
ภาวนาขอพรอยู่ภายในใจอย่างดุเดือด
“เอ่อ... ถ้าพี่สองไม่เต็มใจ คิดว่าวาไม่ได้พูดก็ได้นะคะ”
ความอับอายทำให้หล่อนถอดใจ และกำลังจะเดินกลับไปที่เตียง แต่มือแข็งแรงของ
