“คุณธีคะนี่มันก็ดึกแล้วเนเน่ว่าคุณธีกลับไปพักผ่อนเถอะค่ะ”
“คุณง่วงแล้วเหรอ”
“ไม่ง่วงหรอกค่ะแต่เนเน่เกรงใจค่ะ”
“แล้วคุณจะอยู่คนเดียวได้เหรอ เพื่อนคุณยังไม่ขึ้นมาเลยนะ”
“ก็ถ้าคุณกลับคุณหิรัญเขาก็คงจะกลับเหมือนกัน”
“ถ้างั้นผมขอกลับก่อนก็ได้คุณจะได้พักผ่อน เนเน่ผมมีอะไรจะขอร้องคุณอย่างหนึ่ง”
“อะไรคะผมว่าเราเปลี่ยนคำที่เรียกกันดูหน่อยดีไหม”
“หมายถึงอะไรคะ”
“ก็คนเป็นแฟนกันที่ไหนเขาเรียกกันแบบนี้ ผมว่ามันดูห่างเหิน จากนี้ไปผมจะเรียกชื่อคุณว่าเนเน่ส่วนคุณจะเรียกผมว่าพี่ธีได้ไหม”
“พี่ธีเหรอคะเนเน่ไม่กล้าเรียกคุณธีแบบนั้นหรอกค่ะ”
“คนอื่นจะไม่เชื่อเอานะครับ”
“แต่มันจะดูไม่ให้เกียรติคุณหรือเปล่าคุณเป็นถึงผู้บริหารระดับสูงนะคะ เนเน่เป็นแค่คนธรรมดา”
“อย่าคิดมากเลยเนเน่ยิ่งเราแสดงความสนิทสนมกันมากเท่าไหร่คนอื่นก็จะเชื่อมากขึ้นเท่านั้นนะ อีกอย่างผมก็อายุมากกว่าเนเน่นะ”
“มันจะไม่เป็นอะไรจริงๆ
