เพลิงกัลป์....
หลังจากผมลงเครื่องมาไอ้ว่านก็มารับผมไปผับไอ้พัฒน์ทันทีไม่รู้มันจะคิดถึงอะไรผมนักหนา
"กูนึกว่ามึงจะไม่กลับมาแล้วซะอีกนะไอ้เพลิง" ไอ้พัฒน์พูดพร้อมกับยื่นแก้วเหล้ามาให้ผมผมรับมาดื่มแบบรวดเดียวหมดก่อนจะมองไปรอบๆร้านซึ่งผมเพิ่งสังเกตว่ามีลูกค้าผู้หญิงมองมาที่ผมพร้อมกับยิ้มให้อย่างเชิญชวนแต่ผมก็ไม่ได้สนใจซึ่งถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงเดินเข้าหาแล้วแต่ตอนนี้มันไม่ใช่ ก่อนจะหันกลับมาพูดกับเพื่อนต่อ
"ถ้าแม่กูไม่ซื้อโรงแรมที่เชียงใหม่แล้วไม่บังคับให้กูมาดูแลมาบริหารกูก็ไม่อยากกลับมาหรอก"
"พูดเหมือนมึงโดนบังคับอย่างงั้นแล่ะ" ผมไม่ตอบเพราะผมโดนบังคับมาจริงๆนั่นแล่ะ ผมไม่รู้ว่ามีอะไรดลใจแม่ให้ไปซื้อโรงแรมที่ใกล้จะเจ๊งแบบนั้นเพราะเท่าที่ผมทราบมันเป็นแค่โรงแรมเล็กๆที่อยู่นอกเมืองและแม่ก็รับซื้อมาในราคาที่ค่อนข้างสูงพอสมควรถ้าเทียบกับที่อื่นๆที่แม่เคยซื้อ
"ว่าแต่มึงกลับมาคนเดียวเหรอวะ"
"แ
