วันหนึ่ง....
"สรุปเธอก็ไม่บอกมันเรื่องลูก"
"อื้มม นายจะด่าจะว่าอะไรฉันก็ตามสบายเลยโซ่"
"ใครจะด่าลง น่าสมเพชขนาดนี้"
"นั่นสินะ ฉันมันน่าสมเพชเนอะ หน้าตาขี้เหร่อยังไม่พอยังมาท้องไม่พ่ออีก ฮืออออ ฮือออออ" ฉันไม่ไหวที่เข้มแข็งอีกต่อไปแล้ว
หมับ!!! โซ่ดึงฉันเข้ามากอดปลอบ มันยิ่งทำให้ฉันร้องไห้หนักกว่าเดิม
"ฮืออออ ฮืออออ ฮือออ ทำไมมันเจ็บได้ขนาดนี้ล่ะโซ่ ฮืออออ ทั้งที่ฉันเคยปากดีบอกกับนายไปว่าถ้าวันนึงเพลิงมีคนอื่นที่เหมาะสมกับเขามากกว่าฉันฉันก็จะยอมปล่อยเขาไปจะไม่เสียใจแต่ทำไมตอนนี้ฉันถึงเจ็บเหมือนคนใกล้ตายเลยล่ะ ฮืออออ ฮืออออ"
"ไม่มีใครตายเพราะความรักหรอกนะยัยโง่ ตอนนี้เธออยากร้องก็ร้องออกมาให้พอ แต่หลังจากวันนี้ไปเธอต้องเข้มแข็งเพราะเธอยังมีอีกหนึ่งชีวิตที่เธอต้องดูแลและฉันก็มั่นใจว่าลูกของเธอจะรักเธอด้วยใจจริงเพราะเขาคือความรักที่บริสุทธิ์" โซ่พูดเตือนสติฉันทำให้ฉันรีบเช็ดน้ำตา
"ขอบใ
