บทที่30 ง้อเธอขา

1660 คำ

หลายวันต่อมา… “ลิน แกแน่ใจเหรอว่าจะหนีมาเที่ยวแบบนี้จริงๆ อะ แกไม่กลัวว่าพี่แปลนของแกเขาจะตามหาแกอยู่ที่เพ้นท์เฮ้าส์หรือไง” เมษาที่นั่งตากแดดอยู่บนเก้าอี้ข้างๆ มาร์ลินเด้งตัวลุกขึ้นนั่งแล้วพูดถึงเรื่องที่เพื่อนสนิทแอบหนีแฟนหนุ่มมาเที่ยวโดยที่ไม่บอกให้รู้สักคำอย่างกังวลใจ ต้องบอกก่อนว่าตอนนี้พวกเธอนั่งอาบแดดกันที่สระว่ายน้ำของโรงแรมหรูแห่งหนึ่งในภาคใต้ฝั่งอันดามัน ใช่แล้วละ พวกเธอมาเที่ยวทะเล และการมาเที่ยวครั้งนี้ก็เหมือนจะมาด้วยอาการเซ็งอยู่นิดๆ หน่อยๆ คนที่บอกว่าเซ็งนั้นมันไม่ใช่เธอแต่เป็นเพื่อนสนิทของเธออย่างมาร์ลินต่างหาก ก่อนจะมาที่นี่ทุกคืนก่อนหน้านี้เธอก็ต้องคอยออกไปเที่ยวเป็นเพื่อนเพื่อนสนิททุกคืน และสิ่งที่ได้เห็นทุกคืนก็คือ มาร์ลินจะมีคนมาตามกลับบ้านทุกคืน แล้วแต่ละครั้งที่มาตามกลับบ้าน มันก็ไม่ใช่เป็นการมาบอกกล่าวกันดีๆ เลยสักครั้ง เพราะมาร์ลินเป็นคนดื้อเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม