บทที่22 หน้ามึนสู้เท่านั้น

2061 คำ

หลังจากที่พูดประโยคยาวเหยียดที่แสนอึดอัดใจตลอดเวลาตั้งแต่ตื่นขึ้นมาเห็นมาร์ลินนอนข้างๆ แล้วต้องขับรถมาทำงานแล้วไหนจะต้องรวบรวมสติอ่านเอกสารที่เลขาเอามาให้เซ็นอีก เขาแทบจะไม่ได้ใช้สมองคิดอย่างอื่นเลยนอกจากเรื่องของมาร์ลินคนเดียว ตลอดหลายวันที่ผ่านมาเขาคิดและวิเคราะห์ความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อมาร์ลินมาตลอดว่าจริงๆ แล้วมันเป็นความรู้สึกแบบใด เป็นความรู้สึกของผู้ชายคนหนึ่งที่รู้สึกชอบและอยากครอบครองอีกฝ่ายเฉยๆ เพราะดันไปถูกใจเรื่องปากดีปากเก่งของอีกฝ่ายเท่านั้น หรือว่าเป็นความรู้สึกชอบอย่างที่ผู้ชายคนหนึ่งจะรู้สึกชอบและมีความรู้สึกพิเศษซ่อนไว้อยู่ลึกๆ กันแน่ ตลอดหลายวันที่ผ่านมาเขาพยายามทำความเข้าใจกับสองความรู้สึกนี้มาตลอดจนมันตกตะกอนได้ว่า เขาคงชอบมาร์ลินเข้าจริงๆ ยิ่งเวลาที่เห็นผู้ชายคนอื่นเข้าใกล้หรือทำเหมือนสนใจมาร์ลิน เขายิ่งรู้สึกไม่พอใจและหงุดหงิดขึ้นมาแทบเก็บอาการไม่อยู่ และหนัก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม