พ่ายรักยัยลูกสาวมาเฟียตัวร้าย

บทที่4 คืนเร่าร้อน

ตุบ!

"อ๊ะ! คุณเป็นพวกชอบความดิบเถื่อนหรือไง"

เสียงหวานปนหอบเอ่ยถามคนที่กำลังคร่อมร่างกายด้วยสีหน้าเหยเกเล็กน้อย หลังจากที่ถูกคนตัวใหญ่กว่าโยนลงบนเตียงอย่างรุนแรง

ซึ่งท่าทางกับหน้าตาช่างส่วนทางกันเหลือเกิน ไม่คิดว่าหน้าหล่อๆ ดูดีนั่นจะมีความดิบเถื่อนแบบนี้ แต่พอเลื่อนสายตามองลงไปที่รอยสัก เธอก็ไม่สงสัยอะไรอีกเพราะรอยสักก็น่าจะบอกนิสัยใจคอของเจ้าของรอยสักได้อยู่แล้ว

คงจะเป็นพวกที่ภายนอกดูหล่อใจดีขี้เล่นแต่พอเรื่องบนเตียงคงจะชอบความดุดันแบบดิบเถื่อน ไม่งั้นคงไม่รุนแรงกับเธอแบบนี้หรอก

"ปกติก็ไม่ได้รุนแรงกับใครแบบนี้หรอก ผมออกจะอ่อนโยนด้วยซ้ำ แต่ไม่รู้ทำไมพอเป็นคุณผมกลับรู้สึกโคตรมันเขี้ยวในตัวคุณเลย"

"หึ แต่ฉันอยากให้คุณอ่อนโยนกับร่างกายฉันหน่อย เพราะฉันไม่ชอบให้ร่างกายตัวเองช้ำ"

"ได้สิ งั้นคุณก็อย่าเผลอทำร่างกายผมเป็นรอยละ" เพราะสีหน้าของอีกฝ่ายที่นอนหอบทรมานกับฤทธิ์ยาที่ค่อยๆ ออกฤทธิ์และเหงื่อเม็ดใสๆ ที่ยังคงผุดตามกรอบหน้าสวยไม่หยุด เขาจึงได้พูดยั่วออกไปแบบนั้น เพราะรู้ว่าตอนนี้อีกฝ่ายกำลังทรมานกับไฟในกายที่ลุกฮือแค่ไหน คงต้องการหาที่ระบายแรงราคะนั่นแน่นอน

เขาเลยดักไว้ก่อนเพราะไม่งั้นแผ่นหลังของเขาได้เป็นแผนที่เพราะเล็บร้ายๆของคนใต้ร่างแน่

"คุณช่วยหยุดพูดแล้วทำอะไรสักอย่างทีเถอะ ฉันจะไม่ไหวอยู่แล้ว" เพราะมันร้อนเหมือนโดนแผดเผาเธอเลยต้องรีบให้คนบนร่างช่วยดับไฟในกายให้ เธอจะได้หายทรมานกับอาการพวกนี้สักที

"ผมขอถามคำถามเดียว คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมที่จะทำแบบนี้กับผม" ถึงจะอยากแก้เผ็ดหญิงสาวใต้ร่างแค่ไหน แต่เรื่องแบบนี้เขาก็ต้องถามความสมัครใจให้ชัวร์ก่อน เพราะไม่อยากมาโดนคดีขมขื่นภายหลัง เดี๋ยวมันจะเสียภาพลักษณ์CEOหนุ่มไฟแรงของเขาไปหมด

"คุณแอบสลับแก้วไวน์ขนาดนี้แล้ว อย่ามาทำตัวเป็นคนดีตอนนี้หน่อยเลย"

"หึ คุณก็ว่าไป ถ้าผมไม่สลับผมก็ตกเป็นหมาของคุณนะสิ"

พูดจบร่างหนาก็ลุกออกจากร่างบางที่คร่อมไว้ก่อนหน้านี้ ถอดกางเกงออกแล้วล้มตัวลงไปหาคนตัวเล็กบนเตียงอีกครั้ง ก่อนจะดึงผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาคลุมร่างกายที่กำลังจะเปลือยเปล่าในอีกไม่ช้าไว้

มือหนาค่อยๆ ดึงแพนตี้ตัวจิ๋วที่ปกปิดจุดซ่อนเร้นของคนตัวเล็กออกอย่างช้าๆตามด้วยถอดเสื้อผ้าบางๆ บนร่างกายออกตามไปด้วย ทำให้ตอนนี้ร่างเปลือยเปล่าของคนใต้ร่างไม่มีเสื้อผ้าอาภรณ์ใดๆ ปกปิดอีกต่อไป

และทันทีที่ร่างเปลือยเปล่าของอีกฝ่ายปรากฏแก่สายตาของคนที่กำลังคร่อมร่างกายอยู่ เขาก็ต้องแอบกลืนน้ำลายลงคอเพราะความสวยงามของอีกฝ่ายมันทำให้เขาละสายตาไปไม่ได้จริงๆ ผิวเนียนละเอียด หน้าท้องแบนราบรับกับเอวบางที่เว้าโค้งได้ดีแล้วไหนจะก้อนซาลาเปาสองก้อนที่มันเต่งตึงน่าจับนั่นอีก

โคตรสวย คำนี้มันออกไปจากความคิดของเขาไม่ได้จริงๆ

"เธอทำให้ฉันอยากครอบครองเธอคนเดียว รู้หรือเปล่า" สิ้นเสียงประโยคบอกเล่าไปแค่นั้น ความรู้สึกอยากครอบครองก็เข้าครอบงำ ริมฝีปากหนาจึงฉกจูบริมฝีปากสวยทันที

คนร้ายกาจดูดดึงริมฝีปากและตะโบมจูบไปอย่างดุเดือด รู้สึกมันเขี้ยวคนใต้ร่างจนอยากบีบให้แหลกคามือ ผิวเนียนละเอียดอย่างเด็กแรกเกิดของมาร์ลินทำให้แปลนเผลอตัวบีบจนเกิดเป็นรอยนิ้วมืออยู่หลายครั้ง ขณะเดียวกันมาร์ลินที่ถูกคนบนร่างปรนเปรออย่างหนักก็รู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัวเช่นกัน

หลายครั้งที่ริมฝีปากร้ายสัมผัสร่างกายของเธอดูดดึงเม็ดทับทิมที่แข็งเป็นไต เธอก็เผลอแอ่นอกขึ้นแหงนหน้าปล่อยเสียงครางอันน่าอายออกไป

ใช่ เธอกำลังรู้สึกเสียวกับสิ่งที่ได้รับจนทรมานไปหมด ไหนจะนิ้วเรียวที่กำลังสอดเข้ามาในส่วนนั้นของเธอแล้วสร้างความเสียวซ่านให้เธอนับครั้งไม่ถ้วนนั่นอีก

มันทำให้เธออยากจะกรี๊ดออกมาให้รู้แล้วรู้รอดไปเสียจริง

"อื้อออ พอสักทีเถอะ เอานิ้วคุณออกไปแล้วช่วยจัดการฉันสักที" เสียงหวานเอ่ยร้องขออย่างทรมาน เธอแทบจะลืมตาไม่ขึ้น ไหนจะร่างกายที่เริ่มรู้สึกสะท้านเสียวซ่านไม่หยุดนี่อีก

อ่า เธออยากจะบ้าตาย ทำไมความกระสันในกายของเธอมันรุนแรงขนาดนี้กันนะ

"ได้สิ แต่อย่าร้องให้ผมเอาไอ้นั่นออกมาภายหลังล่ะ เพราะถ้ามันเข้าไปแล้วมันจะไม่ออกมาจนกว่าจะพอใจ"

เสียงทุ้มตอบกลับชวนใจเต้น ขณะที่กำลังใช้มือแยกขาอ่อนของเธอออก เปิดช่องทางให้เขาได้แทรกกลางเข้าไป บางสิ่งบางอย่างที่แข็งแกร่งและดุดันดุมังกรใหญ่กำลังจะค่อยๆ คืบคลานเข้าไปในช่องแคบ

แต่เพราะความที่อีกฝ่ายไม่เคยถูกรุกล้ำมาก่อนการจะเข้าไปมันก็ย่อมลำบากจนทำให้คิ้วหนาขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย เพราะถ้าเป็นตามที่เขาคิด คนใต้ร่างเคยผ่านมือชายอื่นมาแล้วก็ไม่น่าจะเข้ายากเข้าเย็นขนาดนี้ ทว่าตอนนี้มันกลับเข้าไปได้แค่ส่วนหัว แถมยังบีบความเป็นตัวตนของเขาแน่นอย่างกับไม่เคยมีใครเคยได้เข้าไปมาก่อน

แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เขาหยุดสิ่งที่คิดจะทำลง เขาค่อยๆ ส่งตัวตนเข้าไปอย่างช้าๆ พร้อมๆ กับสังเกตสีหน้าที่บิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวดของคนใต้ร่างไปด้วย

"อื้อ...เจ็บจัง" เสียงหวานเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงขาดหวงเล็กน้อย ตามใบหน้ามีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นให้เห็น หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงอย่างเหนื่อยหอบเพราะทนต่อความเจ็บปวดที่กำลังคืบคลานเข้ามาเรื่อย ๆ

เธอไม่เคยได้รับความรู้สึกแบบนี้เพราะไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน แม้กระทั่งกับอดีตแฟนเก่า ข้อนี้เธอรู้ดี แต่คนที่กำลังมอบความเจ็บปวดตอนนี้เขาคงไม่รู้ถึงได้ส่งความใหญ่โตนั่นเข้ามาเรื่อย ๆ และในที่สุดก็ถึงเวลา...

"กรี๊ดดดด อื้อออเจ็บ! ฉันเจ็บ!" แปลนชะงักไปสักพักกับสิ่งที่เพิ่งได้สัมผัสไปเมื่อครู่ เขาเพิ่งผ่านเยื่อบางๆ มาและตอนนี้มันก็ได้ขาดจนทำให้เลือดสีแดงสดไหลเปื้อนโดนส่วนนั้นของเขาแล้วด้วย

"ฉิบ! นี่คุณยังซิงเหรอวะ แล้วกับไอ้เวรนั่น..."

"จูบเฉยๆ ฉันทำแค่จูบเฉยๆ ไม่เคยมีอะไรกันสักครั้ง"

มาร์ลินตอบกลับสีหน้าเหยเก แต่พอเห็นเจ้าของความใหญ่โตที่เข้ามาในร่างกายเธอเงียบไป เธอก็รู้สึกฉุนกึกขึ้นมา

"..."

"เงียบทำไม ไม่ชอบผู้หญิงซิงหรือไง"

"เปล่า แค่นึกไม่ถึงว่าคุณจะรอดมือแฟนตัวเองมาได้" เหอะ เธอต้องนับว่ามันเป็นการชื่นชมเธอไหม หรือยังไง

"ก็ถ้าฉันไม่ยอมซะอย่าง ก็ไม่มีใครทำอะไรฉันได้อะ"

"แล้วทำไมถึงยอมผม" จู่ ๆ เขาก็รู้สึกสงสัยขึ้นมา ว่าทำไมคนใต้ร่างถึงยอมตัวเอง ดูจากบุคลิกแล้วก็เหมือนเอาแต่ใจตัวเองยอมคนอื่นยาก แล้วทำไมเรื่องนี้ถึงยอมเขาง่ายดาย

"..."

"เงียบทำไม?"

"จะเสียซิงทั้งทีก็อยากเสียกับคนที่มันเร้าใจ ฉันเลือกแบบนี้ไม่ได้หรือไง" ดวงตาสวยตวัดตอบคนบนร่างเสียงฉุนที่ถูกถามจี้แบบนั้น แต่คำตอบของเธอกลับทำให้คนบนร่างอดแค่นเสียงในลำคอยกยิ้มมุมปากให้กับคำตอบที่ได้รับไม่ได้

หยุดเฟียสสักหนึ่งนาทีไม่ได้เลยสินะแม่คุณ

"หึ มันก็ได้...และคุณก็จะได้เร้าใจสมใจอยากทั้งคืนด้วย" สิ้นสุดน้ำเสียงเย้าแหย่พร้อมสีหน้าเล่นหูเล่นตาของเขา ริมฝีปากสวยก็ถูกบดจูบอย่างมันเขี้ยวอีกครั้ง ขณะที่ส่วนล่างของร่างกายก็เริ่มขยับตามจังหวะอย่างเร่าร้อนไปด้วย

ทุกอย่างเริ่มต้นด้วยจังหวะเนิบๆ จนไปถึงจังหวะเร่าร้อนขั้นสุด เอวพลิ้วของเจ้าของร่างหนากระเด้าเข้าออกเป็นจังหวะไม่พัก ขณะที่หน้าอกอวบทั้งสองข้างก็กระเพื่อมขึ้นลงอย่างหนักหน่วงเช่นกัน

ร่างบางของมาร์ลินถูกพลิกไปมาเพื่อสลับท่วงท่าอย่างเร่าร้อน ผิวขาวเนียนถูกสัมผัสด้วยริมฝีปากหนาดูดดึงให้เกิดรอยจนเกือบจะทั้งร่าง ขณะที่เสียงครางจากริมฝีปากสวยก็ดังขึ้นไม่หยุดเช่นกัน

“อ๊า แรงไปแล้ว”

“คุณบอกเองว่าอยากได้แบบเร้าใจ ผมก็สนองให้ไง” เสียงทุ้มปนหอบของแปลนเอ่ยตอบกลับอย่างตรงไปตรงมาตามที่คนใต้ร่างได้บอกไว้ก่อนหน้านี้

“อ๊ะ! แต่มันแรงไป ร่างกายฉันจะไม่ไหวแล้วนะ” เสียงหวานปนหอบตอบกลับขณะที่นิ้วเรียวสวยทั้งสิบก็ขย้ำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่เพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับไปด้วย

จุ๊บ!

“คุณไหวอยู่แล้ว เชื่อผม” สิ้นสุดเสียงหวานเอ่ยตอบกลับมา ใบหน้าหล่อเหลาก็โน้มลงไปหาก่อนจะแตะริมฝีปากแนบบนกลีบปากนุ่มปลอบโยนคนใต้ร่างอย่างอ่อนโยน ทำเอามาร์ลินที่ได้รับสัมผัสนั่นถึงกับรู้สึกอุ่นวาบไปทั้งตัว โดยเฉพาะตรงหน้าอกด้านซ้ายของเธอ จู่ ๆ ก็เต้นรัวแรงขึ้นมาจนเธอชะงักนิ่งค้างไปเลย รู้สึกมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอกข้างซ้ายของตัวเองตอนนี้ แล้วไหนจะท้องน้อยที่รู้สึกวาบหวิว เหมือนมีผีเสื้อนับพันตัวกำลังบินวนอยู่ในนั้นนี่อีก

บ้าจริง นี่เธอหวั่นไหวหรือไงเล่า!

“คราวหลังอย่าจูบปากฉันแบบนี้อีก ฉันไม่ชอบ”

“หึ ชอบให้ผมบดจูบมากกว่าว่างั้นเถอะ”

ถึงปากจะตอบกลับแต่ส่วนนั้นที่กำลังเชื่อมต่อกันก็ยังคงดำเนินอยู่ และด้วยความมันเขี้ยวคนใต้ร่างที่กลอกตาใส่แล้วเบือนหน้าหนีไปก่อนหน้านี้ เขาจึงต้องใช้มือจับคางเล็กไว้ แล้วดึงกลับมาทางเดิมอีกครั้ง ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปจูบอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง