ฝันหวาน 9
“พูดถึงก็มาเลยค่ะ ตายยากจริงๆ” กานดาพูดขึ้นหลังจากที่เห็นรถคันใหญ่เลี้ยวเข้ามาจอดในบ้าน ทุกคนลงมาจากรถ ทำเอารสิกาปรับสีหน้าแทบไม่ทัน
บิดาของเธอ มารดาเลี้ยง จักรพงศ์แล้วก็กัลยาเดินตามลงมาเป็นคนสุดท้าย
กัลยามีหน้าแช่มชื่นยิ้มแย้มแจ่มใส เมื่อหันมาเห็นเธอก็ทำหน้าตกใจเล็กน้อย ก่อนจะโผเข้ามากอดเธอและร้องไห้ออกมา
“พี่สิ กลับมาแล้วเหรอคะ พวกเราเป็นห่วงแทบแย่ ยาต้องขอโทษพี่สิอีกครั้งนะคะ” กัลยากอดรัดรสิกาแนบแน่นร้องห่มร้องไห้เหมือนใครตาย
รสิกากลอกตาไปมา พยายามดันร่างของกัลยาออกห่าง เป็นห่วงเธอแต่ออกไปรับประทานอาหารกันอย่างหน้าชื่นตาบานนี่นะ เธอเชื่อก็โง่เป็นควายแล้ว
รสิการำคาญเสียงร้องไห้และร่างที่กอดรัดเธอแน่นไม่ยอมปล่อย จึงดันอีกฝ่ายออกห่างเพราะเธอไม่ชอบเสแสร้งแกล้งตีสองหน้าเหมือนอย่างที่กัลยาทำ
“อุ๊ย! ว้าย!” กัลยาเซก่อนจะล้ม ดีที่จักรพงศ์มารับเอาไว้ได้ทัน
“สิทำอะไรนี่ ไม่เห็น
