@ห้องพักฟื้น
"ช้าๆ นะคะคนไข้"
ไฟถูกนำตัวกลับมายังห้องพักฟื้นอีกทีหลักจากพาไปตรวจร่างกายมา
เมื่อจัดการให้คนไข้ขึ้นเตียงเสร็จ และเครื่องมือทางการแพทย์บางอย่างกลับมาอยู่ในตำแหน่งเดิมอีกครั้ง พยาบาลก็ต่างพากันถอยออกไป มีเพียงร่างเล็กที่ยังคงสะอื้นไห้ แต่หลักๆ มันน่าจะมาจากความอายมากกว่า
"น้ำค้าง" ไฟเรียกคนที่ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมองเขาเลย ไม่ดีใจหรือไงกันที่เขาฟื้น
"น้ำ.. กูยังไม่ตาย"
"ไฟ ฮึก" น้ำค้างรีบปรี่เข้าไปหาเขา เธอไม่รังเลที่จะกอดเขาเอาไว้ รู้ไหมไม่คิดว่าเขาจะกลับมาแล้วจริงๆ
"กูไม่เคยเห็นน้ำตาของคนขี้แยอย่างนี้ ปกติร้องไห้แต่กับอะไรก็ไม่รู้ คราวนี้ร้องเพราะกลัวผัวตายว่างั้น?"
"ตลกเหรอ"
"หึหึ" อย่าว่าแต่น้ำค้างเลย พอตื่นขึ้นมาก็ได้ยินคำบอกเล่าของพยาบาลว่าเขานอนหลับไปหลายวัน ก็นึกว่าจะไม่ได้ตื่นขึ้นมาเห็นหน้าเมียอีกแล้ว
"แต่..ตอนกูหลับนี่โคตรรำคาญเสียง"
"ทะ..ทำไม เสียงอะไรเหรอ" น
