เวธัสมองเด็กเอาแต่ใจเดินกระฟัดกระเฟียดเข้าห้อง ตั้งแต่อยู่บนรถจนมาถึงคอนโดมุกดาไม่ยอมเปิดปากคุยกับเขาสักคำ
ขี้งอนเป็นที่หนึ่ง
“ออดี้”
ยังดีหน่อยที่มีเจ้าหมาตัวอ้วนที่รู้หน้าที่ เดินเข้ามาอ้อนแม่ให้มีรอยยิ้ม
น้ำเสียงเวลาเรียกเจ้าตัวอ้วนทั้งอ่อนหวานทั้งน่ารักจนน่าอิจฉา ทีกับเขาทั้งใช้น้ำเสียงเรียบนิ่งและสายตาเย็นชา
อยากเกิดเป็นหมาก็ตอนนี้แหละ!
“มุกไปอาบน้ำก่อนนะคะ เดี๋ยวพี่ทำกับข้าวให้ วันนี้อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม”
“ไม่อยากอะไรทั้งนั้นแหละ มุกอยากกลับคอนโด”
“คอนโดพี่ก็เหมือนคอนโดมุก ถ้าไม่เชื่อพรุ่งนี้มุกมาเซ็นรับได้เลยค่ะพี่โอนให้”
มุกอยากอยากจะหาอะไรมาวัดความหน้ามึนของแฟนเก่าจริงๆว่ามันประกอบด้วยอะไรถึงได้ดื้อด้านขนาดนี้
“มุกไม่ได้หมายถึงแบบนั้น มุกหมายถึงคอนโดของมุก เตียงสีชมพูของมุก ห้องที่มีข้าวของของมุก”
“งั้นพรุ่งนี้พี่ไปซื้อผ้าปูที่นอนสีชมพู ส่วนข้าวของพี่จะไปขนจ
