“สร้อยสวยนะมุก”
มุกดายกมือขึ้นจับสร้อยที่คล้องอยู่คอของตัวเอง แล้วส่งยิ้มบางๆให้พี่ชายข้างบ้าน
วันนี้เป็นวันที่แพรไหมมีนัดกับผู้บริหารระดับสูงของวีดับบลิว ถึงแพรไหมจะบอกว่ามาคนเดียวได้แต่มุกดาก็ไม่วางใจอยู่ดีจึงตามมาด้วย
หลังจากส่งเพื่อนเข้าไปในตึกใหญ่ มุกดาก็ออกมานั่งที่คาเฟ่หน้าบริษัทฆ่าเวลาระหว่างรอ เธอได้พบกับธนัชที่มาใช้บริการโดยบังเอิญ
พี่ชายข้างบ้านชวนมุกดาให้มานั่งทานอาหารเช้าด้วยกัน มุกดาไม่กล้าปฏิเสธเพราะเคยปฏิเสธดินเนอร์ริมน้ำไปแล้วครั้งหนึ่ง กลัวอีกฝ่ายจะคิดมากจึงนั่งร่วมโต๊ะกับเขาแม้จะไม่ค่อยหิวก็ตามที
“ขอบคุณค่ะ”
มุกดาบอกขณะรออาหารมาเสิร์ฟ เธอสั่งเป็นข้าวต้มกุ้งง่ายๆ ส่วนธนัชรับเป็นชุดอาหารเช้าสไตล์ตะวันตก
“ใครให้มาเหรอ” ถึงน้ำเสียงจะดูล้อเล่นแต่ก็มีความจริงจังอยู่ในที
“เอ่อ รุ่นพี่นะคะ แล้วนี่พี่นัทยังไม่ทำงานเหรอคะ ถึงออกมาทานข้าวเช้าได้”
มุกดารีบเบี่ยงปร
