คู่นอนคืนเดียวของท่านประธาน

ผู้ชายขายตัว

“จะเอาอะไรอีกล่ะ ฉันไม่มีอะไรให้อีกแล้วนะ หมดกระเป๋าแล้ว” หญิงสาวเอ่ยออกมาพร้อมกับแบกระเป๋าสตางค์ให้เขาดูจริงๆ ส่วนเขาก็มองตามด้วยความสนใจ เหนือคาดจริงๆ ผู้หญิงคนนี้เหนือคาดมาก เขาไม่เคยคิดว่าจะได้เจอคู่นอนที่มาจ่ายเงินสองพันบาทเป็นค่าตัวเขา จะว่าหยามกันเกินไปก็ได้ แต่เธอคงไม่มีจริงๆ นั่นแหล่ะ เพราะว่าในกระเป๋าสตางค์ของเธอไม่มีเงินอีกแล้ว

“คุณคิดว่าผมเป็นผู้ชายขายตัวเหรอ ถึงต้องให้เงิน” ชายหนุ่มเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย หรือว่ารูปร่างหน้าตาของเขามันไปคล้ายกับเด็กบาร์โฮสอย่างนั้นเหรอ ไม่น่าเชื่อแลยจริงว่าเขาจะต้องมาเจอแบบนี้ ขำไม่ออกเลยทีเดียวล่ะ เงินแค่สองพัน กับบริการที่แสนเอ็กคลูซีพของเขา

“ถ้าใช่ก็นี่คือค่าตัวของคุณ ถ้าไม่ใช่นี่เรียกว่าค่าปิดปาก จะค่าอะไรก็ตามแต่ ฉันต้องการให้หลังจากนี้ ถ้าเราซวยเจอกันอีก ได้โปรดอย่าทำเหมือนว่าเคยรู้จักฉัน” นันทิชาเอ่ยออกมาด้วยความจริงจัง เธอไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องนี้แล้วถ้าวันหนึ่งเธอกับเขาบังเอิญพบกันที่ไหนก็ตาม อย่าได้ทักทายหรือแสดงออกว่ารู้จักกัน

“ค่าปิดปากน้อยจัง มันจะปิดปากผมได้มั้ยล่ะ” ชายหนุ่มยังเล่นลิ้นต่อ เขาไม่อยากปล่อยเธอไปหรอกนะ ด้วยเพราะเป้าหมายของเขา นั่นก็คือการรับผิดชอบในสิ่งที่เขาทำ นั่นคือการแต่งงานกับเธอ

“ฉันมีแค่นี้ เอาเลขบัญชีมาสิ เงินเดือนออกเดี๋ยวจะโอนเพิ่มให้อีก” นั่นแหน่ะออกอาการเจ๊ซะด้วย ปกติเงินก็ชักหน้าไม่ถึงหลังอยู่แล้ว แล้วคราวนี้ยังมาซวยเจอเรื่องนี้อีก ถ้าเจียดเงินไว้ให้เขาอีก คนที่บ้านที่ทำราวกับว่าตนเองเป็นพญาปลิง เธอจะมีเงินส่งเสียให้คนเหล่านั้นหรือเปล่า เธอไม่รู้เลยจริงๆ เอาเป็นว่าออกไปจากตรงนี้ให้ได้ก่อนแล้วกัน ค่อยจัดการเรื่องเงินนี่ เธอไม่เบี้ยวเขาหรอก เพราะเธอกลัวว่าเขาจะเอาเรื่องเธอไปพูด ส่วนเรื่องคนที่บ้าน ก็ค่อยๆ จัดการกันไปเถอะ

ความน่าเบื่อที่เกิดขึ้นเมื่อนึกถึงเรื่องที่บ้าน ซึ่งเป็นสาเหตุทำให้หญิงสาวต้องออกไปดื่มคลายเครียดจนมันเกินเลยอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้ มีแต่เรื่องเสียกับเสียจริงๆ เธอเหนื่อยใจเหลือเกิน เมื่อตอนนี้เธอพบว่าการทำอย่างที่เธอทำเมื่อคืนกลับสร้างปัญหาที่มันมากกว่าเดิมเสียอีก