แล้วกานต์ชิสาเธอก็นึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนเขมณัฏฐ์ใส่ถุงยางอนามัยในช่วงแรกจากนั้นเขาก็ถอดมันออกเธอรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดแผนที่ค้นหาร้านยาที่อยู่ใกล้ที่สุด
หญิงสาวสำรวจเครื่องแต่งกายของตัวเองอีกครั้งใช้คอนซีลเลอร์ปกปิดร่องรอยบริเวณลำคอก่อนจะเดินออกจากห้องนอนมาในเวลา 7 โมงกว่า
“หนูเค้กจะไปไหนแต่เช้าคะ” น้าประนอมทักทายเมื่อเห็นหญิงสาวเดินมาหยิบกุญแจที่แขวนไว้อยู่ตรงผนัง
“เค้กจะออกไปธุระหน่อยค่ะน้านอม”
“แล้วจะกลับมาทันกินข้าวไหมคะ นี่ก็ใกล้ถึงเวลาอาหารแล้วเดี๋ยวคุณเข้มก็คงมา”
“ไม่ค่ะน้านอม เค้กน่าจะกลับมาที่นี่อีกครั้งตอนเย็นๆ ค่ะ”
เพราะต้องรีบไปซื้อยาและยังไม่อยากเจอหน้าเขมณัฏฐ์หญิงสาวเลยต้องรีบออกจากบ้าน
“เดี๋ยวน้าจะบอกคุณเข้มให้นะคะ”
“ขอบคุณค่ะ เค้กไปก่อนนะคะน้านอม”
หญิงสาวรีบลงจากบ้านและขับรถออกไปอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าจะเจอกับชายหนุ่มเจ้าของบ้านซึ่งถ้าหากเจอกันตอนนี้เธอก็ไม่รู้ว
