“นี่คุณจะไปเที่ยวงานลอยกระทงอีกเหรอเค้ก” เขมณัฏฐ์ถามหญิงสาวเมื่อน้าประนอมลงจากบ้านไปแล้ว
“ก็ใช่สิคะฉันนอนกับคุณโยมไว้ตั้งแต่เมื่อคืน” เธอตอบแล้วทานอาหารด้วยความเอร็ดอร่อย
กานต์ชิสาจะไม่แสดงความอ่อนแอให้เขาเห็นถึงแม้ตอนนี้จะรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นมากแค่ไหนก็ตาม เพราะรู้ว่าถ้าอ่อนแอก็จะยิ่งทำให้เขาได้ใจมากขึ้น
“ผมคิดว่าเกิดเรื่องนี้ขึ้นแล้วคุณจะไม่ไป” เขามองหน้าเธอด้วยความผิดหวัง
“ไม่ไปก็ผิดคำพูดแย่สิคะ คุณอย่าพึ่งชวนคุยเลยค่ะ ตอนนี้ฉันหิวมาก” หญิงสาวพูดจบก็ก้มหน้าก้มตากินอาหารจนอิ่ม จริงๆแล้วเธออยากรีบลุกไปจากตรงนี้แต่ก็ไม่อยากจะเสียมารยาท เธอรอจนชายหนุ่มอิ่มจากนั้นก็เก็บจานชามมาแช่ไว้ในอ่าง
เมื่อเก็บจานชามเรียบร้อยแล้วหญิงสาวก็ไปอาบน้ำและแต่งตัวก่อนจะออกมานั่งรอยงยศที่โทรศัพท์มาบอกว่าอีกประมาณสิบ นาทีจะมาถึง
“อยากกินขนมอะไรในงานไหมคะ เดี๋ยวฉันซื้อมาฝาก”
“ไม่ล่ะผมไม่ชอบกินขนม
