“คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ปล่อยฉันนะ”
“คุณไม่มีสิทธิ์สั่งผมนะเค้ก ตอนนี้คุณคือเชลยของผม”
“ใครเป็นเชลยของคุณกันที่ฉันยอมมากับคุณก็เพราะไม่อยากให้คุณไปวุ่นวายที่ร้าน”
“แน่เหรอ ไม่ใช่ว่าที่ยอมมาเพราะอยากจะจับผมแทนนายไตรล่ะ”
“ฉันว่าคุณดูถูกฉันมากเกินไปแล้วนะ”
“ผมว่าผมดูไม่ผิดนะ ผู้หญิงอย่างคุณก็ถนัดแต่วิธีจับผู้ชายรวยๆ”
เพี๊ยะ!
กานต์ชิสาฝาดฝ่าลงบนใบหน้าของเขมณัฏฐ์อย่างเต็มแรงจนใบหน้าของเขามีรอยนิ้วมือทั้งห้าของเธออย่างชัดเจน ชายหนุ่มมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าตบหน้าเขาแบบนี้
“คุณเริ่มเองนะเค้กแล้วอย่าหาว่าผมใจร้ายก็แล้วกัน”
“คุณเข้มคุณจะทำอะไร” หญิงสาวถามเมื่อจู่ๆ เขาก็อุ้มเธอจนขาลอยจากพื้นแล้วพาเข้าไปยังห้องนอนของเขา
ชายหนุ่มโยนลงบนเตียงเมื่อเธอจะลุกขึ้นเขาก็คร่อมทับลงไปบนร่างของเธอจนแทบไม่เหลือช่องว่าง
“คุณคงไม่คิดจะทำอะไรฉันใช่ไหม เพราะฉันไม่ใช่สเปก
