เวลามันผ่านไปอย่างรวดเร็วเหมือนติดจรวดพรุ่งนี้เช้าก็ถึงเวลาที่กานต์ชิสาจะต้องกลับกรุงเทพแล้ว หญิงสาวบอกลาน้าประนอมตั้งแต่ตอนหัวค่ำเพราะเธอจะออกจะเดินทางจากบ้านตั้งแต่เช้าตรู่ คงไม่ทันได้เจอกันน้าประนอมอวยพรให้เธอเดินทางโดยปลอดภัยและบอกให้เธอมาเยี่ยมที่นี่บ่อยๆ แม้จะไม่รู้ว่าสถานะของกานต์ชิสาคืออะไร แต่น้าประนอมก็พอจะมองออกว่าเจ้านายของเธอนั้นรู้สึกยังไงกับผู้หญิงคนนี้และเธอก็ได้แต่ภาวนาว่ากานต์ชิสาจะกลับมาเป็นนายหญิงของที่นี่
หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จแล้วกานต์ชิสาก็เข้าห้องของตัวเองสำรวจของใช้ที่จะต้องนำกลับกรุงเทพอีกครั้งส่วนเขมณัฏฐ์ก็เข้าห้องทำงานเพราะมีเอกสารที่ต้องเคลียร์อีกนิดหน่อย เมื่อจัดการตรวจสอบของตนเองเรียบร้อยแล้วหญิงสาวก็เคาะประตูห้องทำงานของเขาก่อนจะเปิดเข้าไป
“งานเหลืออีกเยอะมั้ยคะ”
“อีกนิดเดียวครับ เค้กล่ะจัดของเสร็จแล้วเหรอ”
“ค่ะของเค้กมินิดเดียวเองไม่ได้มีอะไรเยอะ”
“แ
