กลับถึงตำหนักก็พบว่าจ้าวเหยียนนางเข้านอนเรียบร้อยแล้ว ชินอ๋องนั่งมองจ้าวเหยียนที่หลับสนิทอยู่บนเตียงและนึกถึงเรื่องหนเก่าที่ได้ใช้ชีวิตกับนางที่ภายในตำหนักหลังนี้ก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้น ยิ่งคิดก็ยิ่งหวาดกลัวจนต้องดึงนางเข้ามากอด
"องค์ชายห้า มีทหารจับตัวมือสังหารขององค์ชายรองได้พ่ะย่ะค่ะ" ภายในกระโจมนอกเมืองฉีหนิงห่าวที่กำลังวางแผนบุกเข้าวังหลวงกับพี่ใหญ่ของเขา
ชินอ๋องที่ยืนมองเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยความงุนงง เหตุใดตนถึงได้ฝันถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อสิบสามปีที่แล้วได้
"นำตัวมา" เสียงเหยียนเย็นที่บอกว่าอารมณ์ของเขากำลังพุ่งขึ้นถึงขีดสุด
"ร่างไร้วิญญาณที่พระองค์ได้เห็นคือพระชายากับบุตรีของท่าน ฮ่า ฮ่า" เพราะหมดหนทางรอด มือสังหารจึงไม่หวาดกลัวสิ่งใดอีกแล้ว
เรื่องที่พวกตนถูกองค์ชายรองสั่งให้ตามไปจับตัวของพระชายาและบุตรสาวเกิดพลาดขึ้นมา ตนจึงต้องหาหญิงสาวและเด็กสาวมาสวมรอยแทน แต่ใครจะโง่บอ
