บทที่ 17

1071 คำ

ชินอ๋องกลับมาถึงห้องนอนก็พบว่าจ้าวเหยียนหลับไปเสียแล้ว เขาเดินไปชำระร่างกายอย่างเงียบๆ "ท่านพี่กลับมาแล้วเหตุใดไม่เรียกข้า" จ้าวเหยียนตื่นขึ้นมานั่งอย่างงัวเงียก่อนจะเดินไปช่วยเขาเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเข้านอน "ข้าทำเจ้าตื่นหรือ" เขาลูบใบหน้าของนางอย่างรักใคร่ "เปล่าเจ้าค่ะ ข้ายังหลับไม่สนิทดี" "เหยียนเหยียน" ชินอ๋องดึงมือของนางให้นั่งลงบนตักของเขา เขาวางคางเกยไว้ที่ไหลของนาง "มีอันใดหรือเจ้าค่ะ" ชินอ๋องถอนหายใจก่อนจะเล่าเรื่องสายสืบแจ้งข่าวเรื่องแคว้นหนานเตรียมตัวทำสงคราม เมื่อเห็นว่าจ้าวเหยียนมิได้ตกใจเขาจึงเล่าเรื่องที่เว่ยหยางเสนอให้จือลู่สอนสายลับแปลงโฉม เพื่อเข้าไปสืบข่าวที่แคว้นหนาน "ท่านจะกังวลเรื่องอันใด ลู่เออร์พร้อมช่วยท่านอยู่แล้ว ให้นางแปลงโฉมเป็นบุรุษเข้าไปในค่ายก็สิ้นเรื่อง" จ้าวเหยียนเมื่อนึกถึงตามเนื้อเรื่องในนิยายจึงเสนอวิธีนี้ขึ้นมา "อืม ข้าจะลองดู" เมื่อชินอ๋องคิดต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม