สองชั่วโมงต่อมา
หลังจากกลับมาจากห้างสรรพสินค้า พี่คามินก็ขอตัวกลับไปที่ห้องของตัวเอง จนตอนนี้ก็ผ่านมาสองชั่วโมงแล้วนะ เขาไม่มาหาฉันที่ห้องเลย ปกติเขาจะตัวติดฉันตลอดนี่นา เป็นอะไรของเขาอีกเนี่ย ลองส่งข้อความหาเขาดูดีกว่า
คิดได้แบบนั้นฉันก็หยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมา ก่อนจะกดเข้าหน้าจอแชท แล้วพิมพ์ข้อความส่งไป
นับดาว : พี่คามินคะ
นับดาว : มากินข้าวเย็นด้วยกันไหม?
อ่านแล้ว
ไม่กี่วินาทีเขาก็เปิดอ่านข้อความของฉัน แล้วไม่นานพี่คามินก็พิมพ์ตอบฉันกลับมา
คามิน : วันนี้พี่จะเข้าร้าน
คามิน : นับดาวกินเลยครับ
นับดาว : อ่อ โอเคค่ะ
นับดาว : แล้วพี่จะกลับกี่โมงคะ?
คามิน : ยังไม่รู้ครับ
คามิน : พอดีคืนนี้พี่นัดกับเพื่อนเอาไว้
นับดาว : นับดาวเข้าใจแล้วค่ะ
นับดาว : งั้นคืนนี้ขอให้สนุกนะคะ
คามิน : ครับ
ครับ!! เขาตอบฉันมาแค่นี้เนี่ยนะ ปกติเขาจะต้องชวนฉันไปด้วยแล้วป่ะ แสดงว่านี่มันไม่ปก
