“ให้ลินนั่งด้วยนะ” วิโอลินเดินมาหยุดที่โต๊ะประจำของสามหนุ่มในโรงอาหาร
มาร์ตินกับไทเลอร์ชำเลืองมองปฏิกิริยาของคาร์เตอร์
ทั้งสองอยากรู้ว่าใครจะไปจากตรงนี้ระหว่างคาร์เตอร์กับวิโอลิน
ทว่า…ไม่มีใครได้ไปจากตรงนั้น เพราะคาร์เตอร์แค่มองดูเธอแล้วก็ไม่พูดอะไร วิโอลินถือวิสาสะนั่งลงบนเก้าอี้ทันที พนักงานวางถาดอาหารของวิโอลินลงเสิร์ฟแล้วเธอก็ได้ร่วมโต๊ะในที่สุด
“เย็นนี้ปาร์ตี้วันเกิดของลิน ทั้งสามคนจะไปใช่ไหม” เธอถาม
“…” ทั้งสามไม่มีใครตอบ
“นะคาร์เตอร์ ให้เกียรติลินหน่อย เราไม่ใช่คนอื่นคนไกลสักหน่อย”
“คิดดูก่อน” เขาตอบเนือยๆ แล้วก็ทานต่อ
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารนั้นไม่ดีสักเท่าไหร่
คาร์เตอร์ยังคง...ไม่ช่างพูด...เหมือนเช่นเคย
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็กระหว่างรอเพื่อนทั้งสองทานอาหาร ตอนนี้ยัยบ้านั่นเลิกโทรหาเขาแล้ว และเธอก็เลิกส่งข้อความมาตอแยเขาแล้วเช่นกัน...
ก็ดี… จัดการง่ายดี ง่ายกว่าที่คิดเสียอ
