“คาร์เตอร์ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”
พาฝันพยายามยื้อไม่ให้คาร์เตอร์ลากเข้าไปในเพนท์เฮ้าส์
“ปล่อย!”
“ต้ายยยย คุณหนู เกิดอะไรขึ้นคะ แล้วนั่นคุณพาฝัน เกิดอะไรขึ้น”
“ช่วยฝันด้วยค่ะ ช่วยฝันด้วย คุณหนูป้าลักพาตัวหนูมาอีกแล้วค่ะ” พาฝันหันไปฟ้องแม่บ้านทั้งสอง
“เพ้อเจ้อ!” คาร์เตอร์ดุก่อนจะลากเธอไปที่ห้องนอน
“คุณหนูคะ เบาๆ ค่ะ”
“ป้าจิตรไปพักได้แล้ว” คาร์เตอร์หันไปดุแม่บ้านก่อนจะอุ้มพาฝันไปจากที่นั่น
“คุณหนูเรา ทำไมเป็นคนแบบนี้” แม่บ้านพรตกใจเพราะไม่เคยเห็นด้านนี้ของคุณหนูมาก่อน
“นายแทนเกิดอะไรขึ้น” ป้าจิตรหันไปถามลูกน้องคนสนิทของเจ้านาย
“ตามที่เห็น ผมขอตัวก่อนนะครับ” ว่าแล้วบอดี้การ์ดก็ขอตัวกลับ
“เราอย่าไปยุ่งเลย คุณหนูโตแล้ว”
“แต่คุณหนูลากผู้หญิงมาถึงบ้านเลยนะคะ” แม่บ้านพรเอามือทาบอก
“ยังไงคุณหนูก็ไม่ทำร้ายเธอหรอก” ป้าแม่บ้านสูงวัยพูด
“ป้าจิตรรู้ได้ไง” แม่บ้านพรสวน
ป้าจิตรไม่ตอบ เธอดูแค่แว
