“คาร์เตอร์ นายเป็นอะไรอีกแล้ว ฉันทำอะไรผิดเหรอ?”
พาฝันถามเขาดีๆ
“…” ชายหนุ่มตรงหน้าไม่ตอบอะไร สีหน้าของเขาตอนนี้ดูอ่อนลงมากแล้ว แต่ก็ยังคงหน้างอไม่เปลี่ยน
“นายไม่พอใจอะไรฉันเหรอ”
“…”
“นายไม่พอใจฉันจริงๆ ด้วย เรื่องอะไร บอกฉันได้ไหม” พาฝันถามอย่างอ่อนโยน
“ฉันไม่อยากให้เธอใส่ชุดนี้ให้ใครเห็น” เขาพูดขึ้นเบาๆ
“ทำไมล่ะ สวยดีออก นายเลือกได้ดีเลย ฉันชอบนะ” เธอส่งยิ้มให้เขา
“เธอชอบเหรอ”
“อื้ม ชอบมาก นายชอบไหม”
ว่าแล้วพาฝันก็ลุกยืนขึ้นแล้วหมุนตัวให้เขาดู
“สวยไหม” เธอถามพร้อมรอยยิ้มสดใส
“…” คาร์เตอร์ไม่ตอบอะไร แต่หน้าเขาไม่งอเหมือนตอนแรกแล้ว
“ฉันขอโทษนะ ฉันไม่รู้ว่านายไม่ชอบ”
“…”
“โอเค ถ้านายไม่ชอบ งั้นฉันถอดก็ได้” ว่าแล้วเธอก็ทำท่าจะถอดชุดออก
“ไม่ต้องถอด" เขารีบพูด "ตอนนี้ใส่ได้เพราะมีแค่เธอกับฉัน” เสียงเบาๆ ออกจากปากเขา
พาฝันเงยหน้ามองคนตัวสูงกว่า
“มีอะไรอีกไหมที่ฉันต้องรู้ อะไรบ
