หนึ่งปีผ่านไป......
มาร์ค...
"ป้อ ป้อ" ขณะที่เขากำลังเดินลงจากรถลูกสาวตัวน้อยวัยหนึ่งขวบก็เดินเตาะแตะเข้ามาหาเขาที่ตรงจอดรถ
"ว่าไงครับคนสวย" เขาอุ้มลูกสาวแล้วหอมแก้มซ้ายขวาด้วยความคิดถึงเพราะไม่ได้เจอหน้าเลยทั้งวันเพราะวันนี้มีประชุมทั้งวันทำให้ไม่ได้โทรหาเลย
"เที่ยว กัน" พูดพร้อมกับชี้ไปที่รถของเขาทำให้รู้ว่าลูกสาวอยากออกไปเที่ยว
"จะให้คุณพ่อพาไปไหนคะคุณพ่อเพิ่งกลับมานะคะให้คุณพ่อพักก่อนนะคะลูก" อายถามลูกสาวที่ตอนนี้เกาะคอเขาแน่น
"ม่ายยยย ฮึก ฮึก"
"โอ๋ๆๆๆ เดี๋ยวพ่อพาไปเที่ยวนะคะไม่ร้องนะคะ" เขาเช็ดน้ำตาให้ลูกสาวที่ร้องไห้เพราะโดนขัดใจ
"อย่าตามใจลูกมากได้มั้ยมาร์คเดี๋ยวลูกจะเป็นเด็กเอาแต่ใจนะ"
"ก็ลูกอยากไปเที่ยวอ่ะให้ทำไง"
"มาร์คก็ต้องคุยกับแกด้วยเหตุผลสิไม่ใช่ลูกอยากได้อะไรก็ตามใจทุกอย่างแบบนี้"
"เห้ออออ สรุปมาร์คผิดใช่ไหม"
"คิดเองสิ"
"น้องมายด์ขา ไว้พรุ่งนี้พ่อพาไปเที่ยวนะคะ
