Chapter 23 หนึ่งชั่วโมงต่อมา นับดาวรู้สึกตัวตื่นบนที่นอนกว้างอยู่เพียงลำพัง ใจมันวูบโหวงซ้ำๆ เพราะแอบคาดหวังว่าตื่นขึ้นมาจะอยู่ในอ้อมกอดของเขา นับดาวสลัดความคิดเพ้อเจ้อออกจากหัว นอยด์ไปเขาก็คงไม่โอ๋หรอก เสียใจแค่ไหนก็คงต้องกอดตัวเอง คิดได้แบบนั้นก็ลุกขึ้นจากเตียงเข้าไปชำระตัว พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จเปิดประตูห้องเลื่อนออก ก็เห็นเขาใส่เสื้อกล้ามสีดำกางเกงขายาวสีเดียวกัน นอนอยู่บนเก้าอี้ไม้สานบริเวณสวนดอกไม้กลางบ้าน “คุณคะ...” นับดาวเอ่ยเรียกพัตเตอร์อยู่ตรงประตู เพราะเห็นว่าเขากำลังกดมือถืออยู่ เข้าไปสุ่มสี่สุ่มห้าก็กลัวว่าจะโดนดุ พัตเตอร์ละสายตาจากหน้าจอมือถือ มองมาที่นับดาวด้วยรอยยิ้มบาง เขาวางมือถือไว้ข้างตัว ก่อนจะชูแขนแกร่งขึ้นเหมือนเป็นการบอกให้หญิงสาวเข้ามาโอบกอดเขา การกระทำที่อบอุ่นของเขา ทำให้นับดาวเสียอาการไปชั่วขณะ เขาไม่เคยแสดงท่าทีแบบนี้กับเธอมาก่อน ตอนนี้เธอรู้สึกใจฟูเหมือน