แป้งเดินไปที่ลิฟต์เพื่อกดลงไปกินข้าว เสียงสองคนด้านหลังยังคงถกเถียงกันอยู่
"ทำไมไม่คุยกันในห้องให้รู้เรื่องไปเลยนะ รบกวนคนอื่นเขา เมื่อคืนก็นอนด้วยกันแท้ๆ"
ดูก็รู้เพราะในบริษัทเองก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้ว่าณิชาคือคู่นอนประจำของบอสพวกเธอ แม้ว่าจะไม่ใช่แฟนหรือคนสำคัญ แต่เวลาออกงานสำคัญๆ เขาก็มักจะควงณิชาไปด้วยเสมอ
"ค่ะคุณชริณ อ๋อได้ค่ะ ได้ค่ะแป้งกำลังจะลงไปพอดี แวะมารับที่ลอบบี้ก็ได้ค่ะ"
แป้งเดินเลยมาที่ลอบบี้ และเดินมาเจอชริณที่นั่น
"แป้งครับ ทางนี้"
"สวัสดีค่ะคุณชริณ รบกวนเลยค่ะ อุตส่าห์มารับ"
"ผมตื่นเต้นน่ะครับ แต่แป้งยังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลย เอาเป็นว่าเดี๋ยวผมพาไปทานข้างนอก ผมรู้จักร้านอร่อยๆ อยู่"
"ได้ค่ะ รบกวนคุณชริณด้วยนะคะ"
แป้งเดินตามเขาขึ้นรถ วันนี้เขาขับรถส่วนตัวมา ที่จริงเขาไม่ได้บังเอิญผ่านมาอย่างที่บอกเธอไว้ แต่เขาตั้งใจจะมารับเธอไปเองต่างหากและตั้งใจจะพาเธอไปทานอาหารเช้าด้ว
