“แม่ครับ แม่อย่าได้พูดเรื่องขอร้องแทนคุณกัลยาอีกเลยครับยังไงผมก็ไม่มีทางยอมความ ผมสั่งไปแล้วว่าไม่เจรจาไม่ไกล่เกลี่ย และให้ดำเนินคดีให้ถึงที่สุด”
“เปล่า แม่ไม่ได้ห้ามแกแม่แค่จะถามว่าดำเนินการหรือยัง จะใช้ทนายของบ้านเราไปช่วยก็ได้นะคุณเอกวิทย์ก็ชำนาญเรื่องนี้มาก”
“แม่ เมื่อวานนี้ที่เขาไปทำร้ายแป้งแม่ก็โดนด้วย แล้วทำไมแม่ไม่ให้หมอตรวจดูหน่อยละครับ”
“เล็กน้อยน่ะ เทียบกับที่หนูแป้งโดน เฮ้อ ไม่คิดเลยจริงๆ ถูกแล้วล่ะเอาให้หลาบจำเสียบ้าง”
“ยังดีที่แม่เห็นด้วยนะครับ”
“แป้งตื่นหรือยังไปดูสิป้าผิน”
“ค่ะคุณหญิง”
ป้าผินเดินเข้าไปดูแป้งขยับตัวและหันมามองคนที่มายืนที่ปลายเตียงของเธอและรีบลุกขึ้นมองป้าผินด้วยความสงสัยว่าเธอเป็นใคร หรือว่าเข้าห้องผิด
“สวัสดีค่ะคุณป้า มาเยี่ยมใครเหรอคะ หรือว่าเข้าห้องผิด ให้หนูช่วยมั้ยคะ”
“ไม่หรอกค่ะคุณหนูแป้ง ป้าชื่อป้าผินค่ะ ป้ามากับคุณหญิงเพลินพิศเพื่อมาดูแลคุณ
