เตชินท์เริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาหน่อยๆแต่ก็รู้สึกตื่นเต้นด้วย เสียงแป้งเงียบลงไป ดูเหมือนว่าเธอจะไม่อยู่ที่นี่
“แป้งคุณอยู่ไหนน่ะ”
“มาแล้วค่ะ”
เสียงแหบพร่านั้นกระซิบที่หูเขาทำเอาเขาขนลุกไปทั้งตัว
“คุณจะทำอะไร”
แป้งยังไม่ตอบเขา แต่เธอเลื่อนไปแกะกระดุมเสื้อเชิ๊ตแบรนด์ดังที่เขาสวมอยู่ช้าๆและจัดการดึงมันออก
“แป้งนี่คุณ อ๊า แป้ง เดี๋ยวก่อน อา....”
ลิ้นของเธอกำลังวนเล่นอยู่ที่ยอดอกสีเข้มที่มีไรขนขึ้นรอบๆ เธอสังเกตเห็นขนอ่อนของเขาที่ลุกไปทั้งร่างเพราะรับการโจมตีนี้ไม่ทัน
“ที่รัก คุณพร้อมหรือยังคะ”
“พร้อมเรื่องอะไร แป้งเดี๋ยวสิ คุณ อา....”
แป้งเลื่อนไปถอดเข็มขัดและกางเกงของเขาออกพร้อมกับดึงสิ่งที่เธอต้องการออกมาพร้อมกับรูดมันขึ้นลง เตชินท์ได้แต่กัดฟันเอาไว้เพราะเดาไม่ออกว่าเธอกำลังจะทำอะไรกับเขา มันเป็นความตื่นเต้นที่ต้องคอยลุ้นตลอดเวลา แม้ว่าจะดีมากแต่เขากลับไม่นึกอยากให้เธอทำแบบนี้นานนัก
