แป้งกลับมาถึงคอนโด เมื่อทำธุระส่วนตัวและอาบน้ำเสร็จแล้วเธอจึงมานั่งที่ริมหน้าต่างเพื่อเริ่มเขียนแบบ มุมนี้เป็นมุมที่เธอชอบมากที่สุด เพราะเป็นกระจกใสมองออกไปเห็นบรรยากาศของเมืองหลวงและรถไฟฟ้าที่วิ่งผ่าน
กลางคืนก็จะเห็นไฟหลากสี เธอมักจะเปิดเพลงโปรดเพื่อนั่งเขียนแบบอยู่ตรงนี้ บางทีก็ลืมเวลาจนเลยข้ามมาอีกวันหนึ่งก็มี
เหมือนตอนนี้ที่แป้งนั่งเขียนร่างแบบของเลควัลเลย์ด้วยความเพลินโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีแขกเข้าประตูมาโดยที่เธอไม่ทันได้รู้ตัว
“แป้ง ผมซื้อข้าวมาให้ คุณกินหรือยัง”
เสียงของผู้ที่มาใหม่ทักเธอไป แต่แป้งยังก้มเขียนแบบพร้อมกับสวมแว่นและฟังเพลงโปรด เธออยู่ในโลกส่วนตัวจึงไม่ได้ฟังที่เขาพูด
เตชินท์เดินเข้าไปถึงด้านหลังเธอ เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมแป้งถึงได้ชอบมานั่งเขียนแบบตรงนี้ มุมนี้ที่เธอจัดเอาไว้สวยจริงๆ เขาก้มลงมองแบบที่เธอกำลังร่างลงบนกระดาษเขียนแบบ
ขนาดเขาเข้ามาใกล้ถึงขนาดนี้เธอก็ยังไ
