“ผมเข้าใจความรู้สึกคุณดี ความรู้สึกที่อยากจะรับแทน อยากเจ็บแทนแต่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่มองเธอนอนนิ่งๆ ตอนนั้นผมรับเธอมาที่ห้องผ่าตัด แต่มือผมสั่นจนไม่สามารถผ่าตัดกระสุนนั้นออกจากตัวเธอได้ ผมที่เป็นหมอที่เก่งที่สุดในโรงพยาบาล แต่กลับช่วยคนที่ตัวเองรักไม่ได้ สุดท้ายต้องให้หมออีกท่านนึงเป็นคนผ่าตัดแทนและเธอก็รอดมาได้"
“คุณหมอผ่านเรื่องนั้นมาได้ยังไงครับ”
"ผมเลือกที่จะเชื่อใจคุณหมอที่ผ่าตัดแทนผมครับ ผมยอมปล่อยมือจากเธอแม้ว่าผมจะเป็นหมอที่เก่ง แต่ด้วยสภาพจิตใจแบบนั้นผมไม่อาจจะเสี่ยงผ่าตัดเธอด้วยตัวเองได้ เพราะมันจะเป็นอันตรายกับเธอมากกว่าช่วยชีวิต ตอนนี้ผมอยากบอกคุณว่าคนไข้ไม่ได้เป็นอะไรมาก ขอให้คุณไว้ใจผมคุณไม่จำเป็นต้องโทษคนอื่นๆ รอบข้างเพราะมันไม่มีประโยชน์ ทุกคนก็ล้วนเป็นห่วงคุณนิรชาด้วยกันทั้งนั้น”
“ผมใจร้อนเกินไป พอเป็นเรื่องของเธอ ผม…”
“ผมเข้าใจดีครับ ในเวลาแบบนี้คนที่เรารักที่สุดอยู่ใน
